dunyadan
Aktif Üye
İyi bir soygun harika bir hikaye yaratır. Tehlike, aksiyon ve polisi alt eden cesur bir planın tatmini var. Ancak sorumlu yetişkin yazarlar bu tür yasa dışı faaliyetleri masum, kolayca etkilenen çocuklardan oluşan bir izleyici kitlesine ifşa etmeli mi? Üç yeni başlık evet diyor. Ve ben de moral devriyesinin gerginleştiğini görmek beni heyecanlandırdı.
Hayal kırıklığına uğradım, bu kitapların hiçbirinde düşünecek hiçbir şey yok. Kimsenin başı belaya girmiyor, neredeyse hiçbir şey çalınmıyor ve sonunda herkes dersini alıyor.
Ne yazık ki, genç okuyucuları çocuklaştırmaya yönelik devam eden çabalarımız bu öykülerin çekiciliğini büyük ölçüde yitirdi.
Anders Sparring'in bölüm kitabında PINCHERS VE ELMAS HEIST (Gecko, 112 sayfa, 18,99 dolar, 6 – 10 yaş arası)Ailede hırsız olmak var.
Sanatçı Per Gustavsson'un çizimleri zekice, atmosferik ve eğlenceli. Yüz ifadeleri konusunda yeteneği var ve arka plandaki ince esprilerle ortalığı karıştırıyor.
Hikayenin asıl gerilimi ailenin yüz karası olan, kanunlara o kadar saygılı ki hastalanmadan yalan bile söyleyemeyen genç Theo Pincher'dan geliyor. Bu arada ebeveynleri özür dilemeden çoraplarını çalıyor ve yüzleşince bunu inkar ediyor.
Pinchers'ın dünyası beceriksiz aptallarla doludur. Hapishane gardiyanları kolayca kandırılır, polis memurları saf aptallardır ve Mama ve Papa Pinchers pek de usta beyinler değildir. Mizahın büyük bir kısmı bu basitlikten geliyor. Ancak sonuçlarından korkmadan suçla dolu bir hayatın tadını çıkardığınızda, kapari risklerini kaybeder.
Ancak Pincher'ın kitapları (ikincisi Eylül ayında İngilizce olarak yayınlanacak) görünüşe göre İsveç'te Familjen Knyckertz adıyla çok popüler ve seri yakın zamanda bir canlı aksiyon filmine uyarlandı. Fragman, her suç filmi hayranının aşina olduğu hikayeleri içeriyor: barın yeri, soygunun planlanması, yetkililerin kaçması. Kitap bu anlatı dürtüsünün hiçbirini içermiyor.
Orijinal metnin çekiciliğinin kelime oyunları ve kelime oyunları kullanımından kaynaklandığından şüpheleniyorum. Her ne kadar Julia Marshall takdire şayan bir girişimde bulunsa da, mizahı kültürler arasında tercüme etmek son derece zordur: Oyun alanı hakaretleri cephaneliğime “pis göt”ü de ekleyeceğim.
SOYGUN (Berbay, 40 sayfa, 18,99 dolar, 3-7 yaş arası)Joaquín Camp'in yazdığı bu kitap, resimli kitap yazmanın göründüğünden daha zor olduğunun kanıtıdır.
Hırsız 1, Hırsız 2 ve Hırsız 3 adlı üç özdeş soyguncu, bir bankayı soymak için bir çukur kazmaya karar verir. Bir orkestra konserinin ortasına, Lucha Libre maçının ringine ve Titanik'in güvertesine doğru ilerliyorlar. Ancak sonunda hazine dolu bir kasaya ulaşmak üzereyken fikirlerini değiştirirler ve plandan vazgeçip yolculukları sırasında tanıştıkları tüm karakterler için bir akşam yemeği düzenlemeye karar verirler.
Camp'in illüstrasyonları sevimli ve çocukluk karalamalarını anımsatıyor; siz boyadıkça işaret çizgileri görünür ve perspektif komik derecede düzdür. Maalesef metin sonradan akla gelmiş gibi görünüyor. Belki de kitap kelimeler olmadan daha iyi çalışırdı. Soyguncuların beklenmedik yerlerde ortaya çıkması hoş bir dinamik yaratıyor.
Ancak beklenmedik mutlu son o kadar şok edici ki neredeyse suç teşkil ediyor. Hırsızlar olayların ani gidişatını “çok sevimsiz” olarak değerlendiriyor; bu, şüpheli bir entrikadan suçlu olduğunu bilen bir yazarın itirafına benziyor.
Bölüm kitabı TAVŞAN VE CLYDE (Candlewick, 128 sayfa, 16,99 dolar, 5-8 yaş arası), yazılı Megan McDonald tarafından yazılan ve Scott Nash tarafından çizilen bu filmde, suç çılgınlığına başlamaya karar veren bir çift erken gelişmiş orman hayvanı tanıtılıyor. Tavşan, başlık ikilisinin bereli daha büyük tavşan yarısıdır. Cesur küçük ortağı Clyde, kedilerden korkan bir sincaptır.
McDonald (“Judy Moody” şöhretiyle), çocukların ve kütüphanecilerin seveceği ilişkilendirilebilir ayrıntılar ekleme konusunda uzmandır. Nash, zamansız bir kaliteye sahip, kucaklanabilecek karakterler çiziyor. Ancak Bunny ve Clyde'ın suçluluğu arzulanan çok şey bırakıyor.
Bir komşunun bahçesine gittiklerinde gül çalılarını beklenmedik donlardan korurlar; Arkadaşlarının bisiklet sepetine yapay bir örümcek koyduklarında, yanlışlıkla ona bilim projesine yardım ederler. Kumbaradan para çalmak için bir eve girdiklerinde, sahibi paraları çıkardıkları için onlara teşekkür eder. Ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar planları tatlı ve sıkıcı görünüyor.
Tomi Ungerer'in Üç Soyguncu'sundaki ustalıklı tehditlerle ve hatta Pippi Uzunçorap'ın kaygısız maskaralıklarıyla karşılaştırıldığında, bu yeni suç kitapları dişsiz görünüyor. Klasikler artık tam da gerçek saçmalıklarla dolu oldukları için varlığını sürdürüyor.
Küçük çocuklar sanıldığından daha hassastır. Yetişkinler onlarla küçümseyici bir şekilde konuştuğunda kendilerini kapatırlar. Kitaplar, bir tehlike havası yaymak ve yeni okuyucuyu yazılı sözün temsili heyecanına aşık etmek için güvenli bir yerdir. Sunduğumuz hikayelerin tamamı bowling ve kafa okşama üzerineyse çocuklar sıkılacak ve eğlenmek için okumayı bırakacaktır. Bu korkunç bir suç olurdu.
Hayal kırıklığına uğradım, bu kitapların hiçbirinde düşünecek hiçbir şey yok. Kimsenin başı belaya girmiyor, neredeyse hiçbir şey çalınmıyor ve sonunda herkes dersini alıyor.
Ne yazık ki, genç okuyucuları çocuklaştırmaya yönelik devam eden çabalarımız bu öykülerin çekiciliğini büyük ölçüde yitirdi.
Anders Sparring'in bölüm kitabında PINCHERS VE ELMAS HEIST (Gecko, 112 sayfa, 18,99 dolar, 6 – 10 yaş arası)Ailede hırsız olmak var.
Sanatçı Per Gustavsson'un çizimleri zekice, atmosferik ve eğlenceli. Yüz ifadeleri konusunda yeteneği var ve arka plandaki ince esprilerle ortalığı karıştırıyor.
Hikayenin asıl gerilimi ailenin yüz karası olan, kanunlara o kadar saygılı ki hastalanmadan yalan bile söyleyemeyen genç Theo Pincher'dan geliyor. Bu arada ebeveynleri özür dilemeden çoraplarını çalıyor ve yüzleşince bunu inkar ediyor.
Pinchers'ın dünyası beceriksiz aptallarla doludur. Hapishane gardiyanları kolayca kandırılır, polis memurları saf aptallardır ve Mama ve Papa Pinchers pek de usta beyinler değildir. Mizahın büyük bir kısmı bu basitlikten geliyor. Ancak sonuçlarından korkmadan suçla dolu bir hayatın tadını çıkardığınızda, kapari risklerini kaybeder.
Ancak Pincher'ın kitapları (ikincisi Eylül ayında İngilizce olarak yayınlanacak) görünüşe göre İsveç'te Familjen Knyckertz adıyla çok popüler ve seri yakın zamanda bir canlı aksiyon filmine uyarlandı. Fragman, her suç filmi hayranının aşina olduğu hikayeleri içeriyor: barın yeri, soygunun planlanması, yetkililerin kaçması. Kitap bu anlatı dürtüsünün hiçbirini içermiyor.
Orijinal metnin çekiciliğinin kelime oyunları ve kelime oyunları kullanımından kaynaklandığından şüpheleniyorum. Her ne kadar Julia Marshall takdire şayan bir girişimde bulunsa da, mizahı kültürler arasında tercüme etmek son derece zordur: Oyun alanı hakaretleri cephaneliğime “pis göt”ü de ekleyeceğim.
SOYGUN (Berbay, 40 sayfa, 18,99 dolar, 3-7 yaş arası)Joaquín Camp'in yazdığı bu kitap, resimli kitap yazmanın göründüğünden daha zor olduğunun kanıtıdır.
Hırsız 1, Hırsız 2 ve Hırsız 3 adlı üç özdeş soyguncu, bir bankayı soymak için bir çukur kazmaya karar verir. Bir orkestra konserinin ortasına, Lucha Libre maçının ringine ve Titanik'in güvertesine doğru ilerliyorlar. Ancak sonunda hazine dolu bir kasaya ulaşmak üzereyken fikirlerini değiştirirler ve plandan vazgeçip yolculukları sırasında tanıştıkları tüm karakterler için bir akşam yemeği düzenlemeye karar verirler.
Camp'in illüstrasyonları sevimli ve çocukluk karalamalarını anımsatıyor; siz boyadıkça işaret çizgileri görünür ve perspektif komik derecede düzdür. Maalesef metin sonradan akla gelmiş gibi görünüyor. Belki de kitap kelimeler olmadan daha iyi çalışırdı. Soyguncuların beklenmedik yerlerde ortaya çıkması hoş bir dinamik yaratıyor.
Ancak beklenmedik mutlu son o kadar şok edici ki neredeyse suç teşkil ediyor. Hırsızlar olayların ani gidişatını “çok sevimsiz” olarak değerlendiriyor; bu, şüpheli bir entrikadan suçlu olduğunu bilen bir yazarın itirafına benziyor.
Bölüm kitabı TAVŞAN VE CLYDE (Candlewick, 128 sayfa, 16,99 dolar, 5-8 yaş arası), yazılı Megan McDonald tarafından yazılan ve Scott Nash tarafından çizilen bu filmde, suç çılgınlığına başlamaya karar veren bir çift erken gelişmiş orman hayvanı tanıtılıyor. Tavşan, başlık ikilisinin bereli daha büyük tavşan yarısıdır. Cesur küçük ortağı Clyde, kedilerden korkan bir sincaptır.
McDonald (“Judy Moody” şöhretiyle), çocukların ve kütüphanecilerin seveceği ilişkilendirilebilir ayrıntılar ekleme konusunda uzmandır. Nash, zamansız bir kaliteye sahip, kucaklanabilecek karakterler çiziyor. Ancak Bunny ve Clyde'ın suçluluğu arzulanan çok şey bırakıyor.
Bir komşunun bahçesine gittiklerinde gül çalılarını beklenmedik donlardan korurlar; Arkadaşlarının bisiklet sepetine yapay bir örümcek koyduklarında, yanlışlıkla ona bilim projesine yardım ederler. Kumbaradan para çalmak için bir eve girdiklerinde, sahibi paraları çıkardıkları için onlara teşekkür eder. Ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar planları tatlı ve sıkıcı görünüyor.
Tomi Ungerer'in Üç Soyguncu'sundaki ustalıklı tehditlerle ve hatta Pippi Uzunçorap'ın kaygısız maskaralıklarıyla karşılaştırıldığında, bu yeni suç kitapları dişsiz görünüyor. Klasikler artık tam da gerçek saçmalıklarla dolu oldukları için varlığını sürdürüyor.
Küçük çocuklar sanıldığından daha hassastır. Yetişkinler onlarla küçümseyici bir şekilde konuştuğunda kendilerini kapatırlar. Kitaplar, bir tehlike havası yaymak ve yeni okuyucuyu yazılı sözün temsili heyecanına aşık etmek için güvenli bir yerdir. Sunduğumuz hikayelerin tamamı bowling ve kafa okşama üzerineyse çocuklar sıkılacak ve eğlenmek için okumayı bırakacaktır. Bu korkunç bir suç olurdu.