dunyadan
Aktif Üye
Bu serideki makaleler Amerikan edebiyatının inanç odaklı olduğunu varsayar: ahlak, adalet ve ülkenin Hıristiyan temellerinden türetilen yaşam standartları hakkındaki fikirlerle doludur. Hıristiyanlığın edebiyatımız üzerindeki etkisi mutlaka dindarlık veya doktrinsel konularla ilgili değildir – her ne kadar bazen öyle olsa da. Aynı zamanda paradoksları da beraberinde getirir ve en iyi ihtimalle aşırı basit ve indirgemeci toplum ve kişi kavramlarına karşı bir koruma görevi görür. Amerikan edebiyatında dini fikirler genellikle açık olmaktan çok örtülüdür; bu, eserin sıklıkla büyük bir etki yaratacak şekilde içine daldığı bir havuzdur. James Baldwin’in gösterişli vaaz metni; Toni Morrison’ın İncil Otoritesi; William Faulkner’ın Güney kimliği ve mekanına ilişkin Yaratılış benzeri kozmolojileri: Hepsi büyük ölçüde Hıristiyanlardan etkilenen bir estetiğe dayanmaktadır. Bu, çok kültürlü ve çok ırklı olduğu kadar çok mezhebin de olduğu bir ülkede bu inanç sisteminin öne çıktığı anlamına gelmiyor. Tam tersine bu dizide karşılaşacağımız sorunlar arasında Hıristiyanlığın gerileme eğilimi de yer alıyor. onun iman kardeşleri. Hıristiyanlık gerçek bir yük olabilir. Ayırt ediliyor, jüri tarafından tahrif ediliyor, seçiliyor ve yozlaştırılıyor, ancak yine de Amerikan kimliğinden ayrılamaz durumda; tam da bu yüzden kurgumuzda kendine yer bulmaya devam ediyor.
Bugün Amerikalı yazarlar için Hıristiyanlık hâlâ geniş bir referanslar, imgeler ve metaforlar ağı sunuyor. Bu ağ, özellikle Hıristiyan hissiyatı olarak kabul edilenlerin çoğunun indirgemeci olduğu ve gayri meşru bir şekilde siyasi ve ekonomik amaçlar için kullanıldığı bu zamanda, her zamankinden daha baskıcı bir hal alıyor. Bu tür güçler dini sohbetleri ele geçirme riskiyle karşı karşıya kalıyor ve bize insanların cömert ve kutsal olduğunu ve birbirimizle olan ilişkilerimizde bunu yansıtması gerektiğini hatırlatan idealleri göremememize neden oluyor. Bu makaleleri, Adrienne Rich’in en ünlü şiirlerinden birinin başlığını benimsemek için öneriyorum: “Enkaza Dalmak”; Her biri insan deneyiminin farklı bir yönünü inceleyecek: kehanet; Bağışlama; acı ve kötülük; Kıyamet; ve umut. Rich’in yazdığı gibi, “Verilen hasarı ve kalan hazineleri görmeye geldim.”
Bugün Amerikalı yazarlar için Hıristiyanlık hâlâ geniş bir referanslar, imgeler ve metaforlar ağı sunuyor. Bu ağ, özellikle Hıristiyan hissiyatı olarak kabul edilenlerin çoğunun indirgemeci olduğu ve gayri meşru bir şekilde siyasi ve ekonomik amaçlar için kullanıldığı bu zamanda, her zamankinden daha baskıcı bir hal alıyor. Bu tür güçler dini sohbetleri ele geçirme riskiyle karşı karşıya kalıyor ve bize insanların cömert ve kutsal olduğunu ve birbirimizle olan ilişkilerimizde bunu yansıtması gerektiğini hatırlatan idealleri göremememize neden oluyor. Bu makaleleri, Adrienne Rich’in en ünlü şiirlerinden birinin başlığını benimsemek için öneriyorum: “Enkaza Dalmak”; Her biri insan deneyiminin farklı bir yönünü inceleyecek: kehanet; Bağışlama; acı ve kötülük; Kıyamet; ve umut. Rich’in yazdığı gibi, “Verilen hasarı ve kalan hazineleri görmeye geldim.”