amerikali
Üye
Seri katil Jeffrey Dahmer’in babası ve oğlunun gençliğine dair güçlü bir anı kitabının yazarı Lionel Dahmer, 5 Aralık’ta Medina, Ohio’da öldü. 87 yaşındaydı.
Bakımevinde öldüğü, bakıcılarından biri olan Jeb Muller tarafından doğrulandı. Bay Muller, Bay Dahmer’in son yıllarda bir dizi kalp krizi geçirdiğini ve eşi Shari Dahmer’in Ocak ayındaki ölümünden sonra sağlığının kötüleştiğini söyledi.
Lionel Dahmer, oğlu sayesinde Dahmer adı ülkenin en kötü şöhretli kimyacılarından biri haline gelmeden önce, az tanınan, kişisel olarak çekingen bir endüstriyel kimyagerdi.
1991 yılında Jeffrey Dahmer, son 13 yılda 17 genç erkeği ve erkek çocuğunu öldürdüğünü ve tecavüz ettiğini itiraf etti. Erkeklere içki içirdi, onları boğdu, cesetleri üzerinde mastürbasyon yaptı, daire testereyle onları kesti ve kafataslarını dairesinde sergiledi. Vücudunun bazı kısımlarını yemişti.
Eğlence endüstrisi onun korkunç hikayesinin sattığını anladı. Netflix, diğer televizyon ve film projelerinin yanı sıra, geçen yıl bir milyar saatlik yayın süresini aşan mini dizi “Monster: The Jeffrey Dahmer Story”yi yayınladı.
Jeffrey’nin hayatına ilişkin biyografik anlatımlar, temel insani tabuların ihlaline, yani kötülüğün en ileri sınırında arzunun tatminine odaklanıyor. Duruşmasındaki jüri, onun akli dengesinin yerinde olduğu ve dolayısıyla ömür boyu hapis cezasına çarptırılma hakkına sahip olduğu sonucuna varmadan önce acı verici bir görüşmeden geçti. 15 müebbet hapis cezasına çarptırıldı.
Lionel’ın 1994 tarihli anı kitabı “Bir Babanın Hikayesi”nde anlatıldığı şekliyle hayatı, bu ahlaksızlığın dolaylı bir görüntüsünü sunuyordu; olayın kendisi değil, ama onu anlamlandırmaya çalışan rasyonel bir zihin.
Lionel Dahmer, 1994 yılında yayınlanan anılarında, oğlunun kendi yüzüne bu kadar benzeyen yüzünü bir gazetenin ön sayfasından ona bakarken görmenin ne kadar tekinsiz olduğunu canlı bir şekilde yazmıştı.Kredi…Echo Point Kitaplar ve Medya, LLC
İngiliz yazar Will Self, Haberler’ın kitap incelemesinde Lionel’ın “sadece oğlunun ruhuna değil, aynı zamanda kendi ruhuna da bakmak istediğini” yazdı. “Her yerde, doğal olarak herhangi bir iç gözlem için yeterli donanıma sahip olmayan birinin, iğrenç bir gerçeğin farkına varmaya doğru gittiğine dair sürükleyici bir his var.”
Bay Dahmer, kitabında kendisini “neredeyse tamamen analitik” olarak tanımladı; duygusal yaşamı “geniş, düz bir ovaya” benzeyen, işinin bilimsel öngörülebilirliğiyle rahatlayan bir kimyager.
Yine de Jeffrey’nin kendi yüzüne çok benzeyen yüzünü bir gazetenin ön sayfasından ona bakarken görmenin ne kadar ürkütücü olduğunu ve eski anıların yeniden canlandığını canlı bir şekilde yazdı.
Bay Dahmer, “Onun çocukluğunu hatırladığımda, çaresiz bir korku hissine kapılıyorum” diye yazdı. “Küçük pembe ellerin üzerinde oyalanıyorum, onların büyüyüp kararmasını zihnimde izliyorum, daha sonra yapacakları her şeyi, başkalarının kanıyla ne kadar lekeleneceklerini düşünüyorum.”
Lionel Herbert Dahmer, 29 Temmuz 1936’da Milwaukee’nin bir banliyösünde doğdu ve kendisi de orada büyüdü. Annesi Catherine (Hughes) Dahmer ilkokulda tarih dersi veriyordu, babası Herbert ise ilkokulda matematik dersi veriyordu ve aynı zamanda kuaför olarak yarı zamanlı bir işte çalışıyordu.
Wisconsin Üniversitesi’ndeki koleje gittikten sonra kimya alanında yüksek lisans öğrencisi oldu ve 1966’da Marquette Üniversitesi’nden bu konuda yüksek lisans derecesi ve doktora derecesi aldı. Iowa Eyalet Üniversitesi’nden.
1959’da, yakın zamanda tele-daktilo eğitmeni olan telefon operatörü Joyce Flint ile evlendi.
Düğünden birkaç gün sonra hamile kaldı. Önümüzdeki aylar kötü bir alamet gibiydi.
Joyce Dahmer nöbetler ve duygusal saldırılar yaşadı. Bacakları kasıldı, titredi, çenesi sağa doğru kaydı ve endişe verici derecede sertleşti ve ağzından köpükler çıktı. Bazen bu olaylar ancak doktorun ona barbitürat ve morfin enjekte etmesiyle sona eriyordu. Günde 26 tablete kadar alıyordu.
Bay Dahmer buna, işine çekilerek ve zamanının neredeyse tamamını kimya laboratuvarında geçirerek karşılık verdi.
Çift birbirlerini görünce sert bir şekilde tartıştı.
Jeffrey’nin 1960’taki doğumu bir mutluluk dönemini de beraberinde getirdi. Ancak Dahmer’lar zaten var olan güvensizliğin ve yabancılaşmanın üstesinden asla gelemediler. Kavgalar sırasında Bayan Dahmer bazen mutfak bıçağını kaptı ve bıçaklama hareketleri yaptı. Bir keresinde geceliğiyle evinden çıktı, birkaç blok yürüdü, uzun otların olduğu bir alana girdi ve uzandı.
1978 yazında boşandılar. Bay Dahmer, yıl sonunda Shari Jordan ile evlendi.
Bay Dahmer, Jeffrey’nin çocukluğu boyunca canlı ve cana yakın biri olduğunu söyledi. Bay Dahmer işten eve geldiğinde çocuk onun kollarına atlıyordu.
Jeffrey’nin, fıtığı nedeniyle testis torbasında şişkinliğe yol açarak ameliyata yol açmasının ardından geri çekilmeye başladığını fark etti. Babası, çiftin ikinci çocuğu David’in doğumundan sonra Jeffrey’nin duygularını gizlemek için pasif bir duruş benimsediğini yazdı.
Bay Dahmer yıllarca laboratuvarında meşguldü ve Jeffrey’nin hayatına daha fazla dahil olmak için hiçbir neden görmedi. Oğlunun son derece sorunlu olduğunun farkındaydı; ama gençken de böyle hissettiğini hatırlıyordu. Bay Dahmer, Jeffrey’nin sorunlarının aynı zamanda baba ve oğulun benzer olduğuna dair işaretler olarak görülebileceğine dair iyi bir hisse sahip olduğunu yazdı.
Ailesi Akron’un bir banliyösü olan Bath’ta yaşarken Jeffrey’nin ergenlik çağında alkolik olduğunu ancak yıllar sonra öğrendi. Jeffrey boş zamanlarını kendi özel mezarlığına gömecek hayvan kalıntılarını arayarak geçiriyordu. Trafikte ölenlerin etlerini kemiklerinden soydu. Bir direğe köpeğin kafasını iliştirdi.
Bay Dahmer, oğlunun gençliğini düşünürken Jeffrey’nin tamamen yalnız kaldığını fark etti. Bay Dahmer, oğlunun ölüm sevdasının nedeninin de bu olduğu sonucuna vardı.
Dahmer, “Diğer insanlardan o kadar korkuyordu ve onların varlığından o kadar korkuyordu ki, onlarla iletişime geçebilmesi için onların ölmüş olması gerekiyordu” diye yazdı.
Jeffrey Dahmer, 1994 yılında Wisconsin’deki bir hapishanede öldürüldü.
Bay Dahmer’in hayatta kalan kız kardeşi Eunice Roberts’tır; oğlu David; ve iki torun. Geçtiğimiz birkaç on yıl boyunca o ve ikinci karısı, Medine’nin dışındaki küçük bir kuzey Ohio kasabası olan Sevilla’da yaşıyorlardı.
Eylül ayında, Fox News’in yayın hizmeti Fox Nation, aile videolarının yer aldığı ve Lionel ile Jeffrey arasında Lionel’ın hapishanede Jeffrey’e yaptığı ziyaretlerden kaydedilen konuşmaların yer aldığı kendi Dahmer mini dizisi “My Son Jeffrey”yi yayınladı.
Bay Müller, Bay Dahmer’in son zamanlarda oğluyla ilgili televizyon projelerinde yer almadığını söyledi. Birkaç yıl önce, Bay Dahmer’in bodrumunda meydana gelen bir sel, Bay Muller’dan Jeffrey’nin hayatındaki, aralarında Jeffrey’nin çatal bıçak takımı, eski bir dolap ve hapishane komiseri olarak yaptığı alışverişlerin kayıtları da bulunan eserleri atmasını veya yakmasını istemesine neden oldu.
Lionel bir eşyayı kendisinin imha ettiğinden emin oldu.
Evini çevreleyen arazideki bir tarlaya bir kutu getirdi, onu açtı ve Jeffrey’nin kaldığı hapishaneden kendisine gönderilen bir vazoyu çıkardı. Daha sonra kavanozdan bir poşet çıkarıp etrafa salladı. Jeffrey’nin külleri dışarı atıldı. Yüksek sesle Jeffrey’nin dinlenecek bir yer bulmasını umduğunu söyledi.
Bakımevinde öldüğü, bakıcılarından biri olan Jeb Muller tarafından doğrulandı. Bay Muller, Bay Dahmer’in son yıllarda bir dizi kalp krizi geçirdiğini ve eşi Shari Dahmer’in Ocak ayındaki ölümünden sonra sağlığının kötüleştiğini söyledi.
Lionel Dahmer, oğlu sayesinde Dahmer adı ülkenin en kötü şöhretli kimyacılarından biri haline gelmeden önce, az tanınan, kişisel olarak çekingen bir endüstriyel kimyagerdi.
1991 yılında Jeffrey Dahmer, son 13 yılda 17 genç erkeği ve erkek çocuğunu öldürdüğünü ve tecavüz ettiğini itiraf etti. Erkeklere içki içirdi, onları boğdu, cesetleri üzerinde mastürbasyon yaptı, daire testereyle onları kesti ve kafataslarını dairesinde sergiledi. Vücudunun bazı kısımlarını yemişti.
Eğlence endüstrisi onun korkunç hikayesinin sattığını anladı. Netflix, diğer televizyon ve film projelerinin yanı sıra, geçen yıl bir milyar saatlik yayın süresini aşan mini dizi “Monster: The Jeffrey Dahmer Story”yi yayınladı.
Jeffrey’nin hayatına ilişkin biyografik anlatımlar, temel insani tabuların ihlaline, yani kötülüğün en ileri sınırında arzunun tatminine odaklanıyor. Duruşmasındaki jüri, onun akli dengesinin yerinde olduğu ve dolayısıyla ömür boyu hapis cezasına çarptırılma hakkına sahip olduğu sonucuna varmadan önce acı verici bir görüşmeden geçti. 15 müebbet hapis cezasına çarptırıldı.
Lionel’ın 1994 tarihli anı kitabı “Bir Babanın Hikayesi”nde anlatıldığı şekliyle hayatı, bu ahlaksızlığın dolaylı bir görüntüsünü sunuyordu; olayın kendisi değil, ama onu anlamlandırmaya çalışan rasyonel bir zihin.
Lionel Dahmer, 1994 yılında yayınlanan anılarında, oğlunun kendi yüzüne bu kadar benzeyen yüzünü bir gazetenin ön sayfasından ona bakarken görmenin ne kadar tekinsiz olduğunu canlı bir şekilde yazmıştı.Kredi…Echo Point Kitaplar ve Medya, LLC
İngiliz yazar Will Self, Haberler’ın kitap incelemesinde Lionel’ın “sadece oğlunun ruhuna değil, aynı zamanda kendi ruhuna da bakmak istediğini” yazdı. “Her yerde, doğal olarak herhangi bir iç gözlem için yeterli donanıma sahip olmayan birinin, iğrenç bir gerçeğin farkına varmaya doğru gittiğine dair sürükleyici bir his var.”
Bay Dahmer, kitabında kendisini “neredeyse tamamen analitik” olarak tanımladı; duygusal yaşamı “geniş, düz bir ovaya” benzeyen, işinin bilimsel öngörülebilirliğiyle rahatlayan bir kimyager.
Yine de Jeffrey’nin kendi yüzüne çok benzeyen yüzünü bir gazetenin ön sayfasından ona bakarken görmenin ne kadar ürkütücü olduğunu ve eski anıların yeniden canlandığını canlı bir şekilde yazdı.
Bay Dahmer, “Onun çocukluğunu hatırladığımda, çaresiz bir korku hissine kapılıyorum” diye yazdı. “Küçük pembe ellerin üzerinde oyalanıyorum, onların büyüyüp kararmasını zihnimde izliyorum, daha sonra yapacakları her şeyi, başkalarının kanıyla ne kadar lekeleneceklerini düşünüyorum.”
Lionel Herbert Dahmer, 29 Temmuz 1936’da Milwaukee’nin bir banliyösünde doğdu ve kendisi de orada büyüdü. Annesi Catherine (Hughes) Dahmer ilkokulda tarih dersi veriyordu, babası Herbert ise ilkokulda matematik dersi veriyordu ve aynı zamanda kuaför olarak yarı zamanlı bir işte çalışıyordu.
Wisconsin Üniversitesi’ndeki koleje gittikten sonra kimya alanında yüksek lisans öğrencisi oldu ve 1966’da Marquette Üniversitesi’nden bu konuda yüksek lisans derecesi ve doktora derecesi aldı. Iowa Eyalet Üniversitesi’nden.
1959’da, yakın zamanda tele-daktilo eğitmeni olan telefon operatörü Joyce Flint ile evlendi.
Düğünden birkaç gün sonra hamile kaldı. Önümüzdeki aylar kötü bir alamet gibiydi.
Joyce Dahmer nöbetler ve duygusal saldırılar yaşadı. Bacakları kasıldı, titredi, çenesi sağa doğru kaydı ve endişe verici derecede sertleşti ve ağzından köpükler çıktı. Bazen bu olaylar ancak doktorun ona barbitürat ve morfin enjekte etmesiyle sona eriyordu. Günde 26 tablete kadar alıyordu.
Bay Dahmer buna, işine çekilerek ve zamanının neredeyse tamamını kimya laboratuvarında geçirerek karşılık verdi.
Çift birbirlerini görünce sert bir şekilde tartıştı.
Jeffrey’nin 1960’taki doğumu bir mutluluk dönemini de beraberinde getirdi. Ancak Dahmer’lar zaten var olan güvensizliğin ve yabancılaşmanın üstesinden asla gelemediler. Kavgalar sırasında Bayan Dahmer bazen mutfak bıçağını kaptı ve bıçaklama hareketleri yaptı. Bir keresinde geceliğiyle evinden çıktı, birkaç blok yürüdü, uzun otların olduğu bir alana girdi ve uzandı.
1978 yazında boşandılar. Bay Dahmer, yıl sonunda Shari Jordan ile evlendi.
Bay Dahmer, Jeffrey’nin çocukluğu boyunca canlı ve cana yakın biri olduğunu söyledi. Bay Dahmer işten eve geldiğinde çocuk onun kollarına atlıyordu.
Jeffrey’nin, fıtığı nedeniyle testis torbasında şişkinliğe yol açarak ameliyata yol açmasının ardından geri çekilmeye başladığını fark etti. Babası, çiftin ikinci çocuğu David’in doğumundan sonra Jeffrey’nin duygularını gizlemek için pasif bir duruş benimsediğini yazdı.
Bay Dahmer yıllarca laboratuvarında meşguldü ve Jeffrey’nin hayatına daha fazla dahil olmak için hiçbir neden görmedi. Oğlunun son derece sorunlu olduğunun farkındaydı; ama gençken de böyle hissettiğini hatırlıyordu. Bay Dahmer, Jeffrey’nin sorunlarının aynı zamanda baba ve oğulun benzer olduğuna dair işaretler olarak görülebileceğine dair iyi bir hisse sahip olduğunu yazdı.
Ailesi Akron’un bir banliyösü olan Bath’ta yaşarken Jeffrey’nin ergenlik çağında alkolik olduğunu ancak yıllar sonra öğrendi. Jeffrey boş zamanlarını kendi özel mezarlığına gömecek hayvan kalıntılarını arayarak geçiriyordu. Trafikte ölenlerin etlerini kemiklerinden soydu. Bir direğe köpeğin kafasını iliştirdi.
Bay Dahmer, oğlunun gençliğini düşünürken Jeffrey’nin tamamen yalnız kaldığını fark etti. Bay Dahmer, oğlunun ölüm sevdasının nedeninin de bu olduğu sonucuna vardı.
Dahmer, “Diğer insanlardan o kadar korkuyordu ve onların varlığından o kadar korkuyordu ki, onlarla iletişime geçebilmesi için onların ölmüş olması gerekiyordu” diye yazdı.
Jeffrey Dahmer, 1994 yılında Wisconsin’deki bir hapishanede öldürüldü.
Bay Dahmer’in hayatta kalan kız kardeşi Eunice Roberts’tır; oğlu David; ve iki torun. Geçtiğimiz birkaç on yıl boyunca o ve ikinci karısı, Medine’nin dışındaki küçük bir kuzey Ohio kasabası olan Sevilla’da yaşıyorlardı.
Eylül ayında, Fox News’in yayın hizmeti Fox Nation, aile videolarının yer aldığı ve Lionel ile Jeffrey arasında Lionel’ın hapishanede Jeffrey’e yaptığı ziyaretlerden kaydedilen konuşmaların yer aldığı kendi Dahmer mini dizisi “My Son Jeffrey”yi yayınladı.
Bay Müller, Bay Dahmer’in son zamanlarda oğluyla ilgili televizyon projelerinde yer almadığını söyledi. Birkaç yıl önce, Bay Dahmer’in bodrumunda meydana gelen bir sel, Bay Muller’dan Jeffrey’nin hayatındaki, aralarında Jeffrey’nin çatal bıçak takımı, eski bir dolap ve hapishane komiseri olarak yaptığı alışverişlerin kayıtları da bulunan eserleri atmasını veya yakmasını istemesine neden oldu.
Lionel bir eşyayı kendisinin imha ettiğinden emin oldu.
Evini çevreleyen arazideki bir tarlaya bir kutu getirdi, onu açtı ve Jeffrey’nin kaldığı hapishaneden kendisine gönderilen bir vazoyu çıkardı. Daha sonra kavanozdan bir poşet çıkarıp etrafa salladı. Jeffrey’nin külleri dışarı atıldı. Yüksek sesle Jeffrey’nin dinlenecek bir yer bulmasını umduğunu söyledi.