amerikali
Üye
Bazıları yüzyıllar öncesine dayanan, diğerleri bilgisayar korsanlığı ve piramit şemaları gibi güncel hastalıkları ele alan kitapları sürekli olarak en çok satanlar listelerine giren aşk romanı yazarı Julie Garwood, 8 Haziran’da Kansas-Missouri sınırındaki Leawood’daki evinde öldü. 78 yaşındaydı.
Penguin Group’un bir parçası olan yayıncısı Berkley, yaptığı açıklamada ölümünü duyurdu ancak bir neden belirtmedi.
Şirkete göre, Bayan Garwood’un kitaplarının 40 milyondan fazla kopyası 32 dilde basılmıştır. Yazarlık kariyeri başladığında kırklı yaşlarındaydı.
1985’te feodal İngiltere’de geçen bir hikaye olan Gentle Warrior ile tarihi aşk türüne girdiğinde, Yaz Adında Bir Kız adlı bir genç yetişkin romanı yazmıştı ama henüz yayınlamamıştı. Üretkendi: “Asi Arzu”, “Onur’un İhtişamı”, “Aslan Hanımefendi” ve “Gelin” 1980’lerin sonlarından önce izledi.
Kitapları kısa sürede çok popüler oldu. Ancak sık sık söylediği gibi, çocuklarla olan gerçek hayatı onu sağlam tutuyordu.
1989’da Kansas City Star’a bir kitap turuna atıfta bulunarak, “Geçen gün Seattle’dayken, beni havaalanından bir limuzin aldı” dedi. “Eve geldim ve çamaşırlar gerçek değildi.”
İlk yetişkin kitaplarının hepsi tarihi romanlardı ve Bayan Garwood, okuyucularından bazılarının doğruluğa değer vereceğini bildiğinden, bu kitaplara yaptığı araştırmalardan gurur duyuyordu.
2007’de Haberler’a “Hata yaptığımı söyleyen mektuplar alıyorum” dedi. “Ne yaptığımı biliyor musun? Onlara genellikle üç referans gönderirim – Bir kitaba herhangi bir şey koymadan önce üç referans bulmam gerekir.”
Tarihsel ayrıntılar elbette sadece bir garnitürdü; Ana ders, türün tipik düzyazısında sunulan aşk romanlarından oluşuyordu.
Bayan Garwood The Secret’ta (1992), The Englishwoman 12th’in 114 sayfalık bir derlemesi olarak, “Öpücük çok nazikti ve aynı zamanda kollarını boynuna dolayıp ona çok nazikçe ve isteyerek dönene kadar iddiasızdı,” diye yazmıştı. Yüzyıl Judith ve Iain adlı İskoç bir diktatör, için için yanan tutkularını serbest bırakır. “Kendini kontrol edemiyordu. Öpücük sertleşti, sıcaklaştı ve tüketti. Harika bir şekilde uyandırıcı.”
Tarihi aşk türünde 15 yıl geçirdikten sonra Bayan Garwood, güçlü bir gerilim unsuruyla çağdaş romanlar yazmaya başladı. İlki, bir rahibin bir psikopattan geçmiş bir suçla ilgili değil, işlemeyi planladığı bir suçla ilgili bir itiraf duymasıyla başlayan “Heartbreaker” (2000) idi: rahibin kız kardeşini öldürmeyi planlıyor.
Ancak, çağdaş romanlar yine de ağır nefes alma nasibini aldı. En son kitabı Grace Under Fire’da (2022), ana karakter Isabel yanlışlıkla bir silahlı çatışmaya yakalanır, Michael adında atılgan bir avukat onu kanatları altına alır ve üçte birinde kıvılcımlar uçuşur.
“Daha ne yapacağına dair hiçbir fikri olmadan,” diye yazdı, “eğildi ve büyük, güçlü kollarını ona doladı ve onu uzun ve sert bir şekilde öptü.”
“Sweet Talk” (2012), bir Ponzi planını araştıran bir IRS ajanı hakkındaydı; Bayan Garwood, makaleyi yazmak için Bernie Madoff skandalının ayrıntılarını araştırdı. Wired (2017), bir bilgisayar korsanıyla ilgiliydi – hakkında pek bir şey bilmediği bir konu, dedi Times, ancak ayrıntıların doğru olduğundan emin olmak için tanıdıklarına danıştı.
Bazı eleştirmenler hikayelerini ve karakterlerini çok basit buldu. Ancak hikayelerindeki kadınlara güçlü bir ruh aşılamaya çalıştığını, onları hangi yüzyıla koyarsa koysun dedi.
1993’te Birmingham Post-Herald of Alabama’ya “Kitabın son sayfasına kadar iğrenç olan bir adama sadık kalan bir kadın kahramanım varsa, o zaman o bir kadın kahraman değildir” dedi.
“Daha fazla çalışmaya ihtiyacı var.”
Julia Elizabeth Murphy, 26 Aralık 1944’te Thomas ve Felicita (Kennedy) Murphy’nin çocuğu olarak dünyaya geldi ve Kansas City, Missouri’de büyüdü.
Bayan Garwood, okula gitmesini engelleyen sağlık nedenlerinden dolayı 11 yaşına kadar okuyamadığından sık sık söz ederdi.
1993’te Orange County Register of California’ya “İkinci sınıfta bademciklerimi aldırdım ve pek çok komplikasyon vardı” dedi. “Okula döndüğümde, diğer çocuklar zaten okuyordu. Sadece yetişemedim.”
İlk başta, geri zekalı olmaya pek iyi tepki vermediğini ve bunu akranlarından ve öğretmenlerinden saklamaya çalıştığını söyledi.
Birmingham gazetesine verdiği demeçte, “Aptal olduğumu anlayacaklarından o kadar korktum ki, odaklanmamı kaybettiğim için davranışsal bir sorun haline geldim. Çok korktuğumu hatırlıyorum.”
Kansas City’deki St. Teresa’s Academy’de bir rahibenin onu doğru yola soktuğunu söyledi.
1997’de The Star’a verdiği demeçte, “Rahibe Elizabeth benim üzerimde büyük bir etki bıraktı” dedi. “Temel bilgileri edindikten sonra, Nancy Drew ile başladı. Sonra beni O. Henry’ye yönlendirdi.
“Okumaya başlar başlamaz, bulabildiğim her şeyi tükettim” diye ekledi.
Bayan Garwood’un 1967’de Gerald Garwood ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı. Elizabeth adında bir kızı geride bırakır; iki oğul, Bryan ve Gerald; iki kız kardeş, Kathleen McGuire ve Mary Benson; ve üç torun.
Penguin Group’un bir parçası olan yayıncısı Berkley, yaptığı açıklamada ölümünü duyurdu ancak bir neden belirtmedi.
Şirkete göre, Bayan Garwood’un kitaplarının 40 milyondan fazla kopyası 32 dilde basılmıştır. Yazarlık kariyeri başladığında kırklı yaşlarındaydı.
1985’te feodal İngiltere’de geçen bir hikaye olan Gentle Warrior ile tarihi aşk türüne girdiğinde, Yaz Adında Bir Kız adlı bir genç yetişkin romanı yazmıştı ama henüz yayınlamamıştı. Üretkendi: “Asi Arzu”, “Onur’un İhtişamı”, “Aslan Hanımefendi” ve “Gelin” 1980’lerin sonlarından önce izledi.
Kitapları kısa sürede çok popüler oldu. Ancak sık sık söylediği gibi, çocuklarla olan gerçek hayatı onu sağlam tutuyordu.
1989’da Kansas City Star’a bir kitap turuna atıfta bulunarak, “Geçen gün Seattle’dayken, beni havaalanından bir limuzin aldı” dedi. “Eve geldim ve çamaşırlar gerçek değildi.”
İlk yetişkin kitaplarının hepsi tarihi romanlardı ve Bayan Garwood, okuyucularından bazılarının doğruluğa değer vereceğini bildiğinden, bu kitaplara yaptığı araştırmalardan gurur duyuyordu.
2007’de Haberler’a “Hata yaptığımı söyleyen mektuplar alıyorum” dedi. “Ne yaptığımı biliyor musun? Onlara genellikle üç referans gönderirim – Bir kitaba herhangi bir şey koymadan önce üç referans bulmam gerekir.”
Tarihsel ayrıntılar elbette sadece bir garnitürdü; Ana ders, türün tipik düzyazısında sunulan aşk romanlarından oluşuyordu.
Bayan Garwood The Secret’ta (1992), The Englishwoman 12th’in 114 sayfalık bir derlemesi olarak, “Öpücük çok nazikti ve aynı zamanda kollarını boynuna dolayıp ona çok nazikçe ve isteyerek dönene kadar iddiasızdı,” diye yazmıştı. Yüzyıl Judith ve Iain adlı İskoç bir diktatör, için için yanan tutkularını serbest bırakır. “Kendini kontrol edemiyordu. Öpücük sertleşti, sıcaklaştı ve tüketti. Harika bir şekilde uyandırıcı.”
Tarihi aşk türünde 15 yıl geçirdikten sonra Bayan Garwood, güçlü bir gerilim unsuruyla çağdaş romanlar yazmaya başladı. İlki, bir rahibin bir psikopattan geçmiş bir suçla ilgili değil, işlemeyi planladığı bir suçla ilgili bir itiraf duymasıyla başlayan “Heartbreaker” (2000) idi: rahibin kız kardeşini öldürmeyi planlıyor.
Ancak, çağdaş romanlar yine de ağır nefes alma nasibini aldı. En son kitabı Grace Under Fire’da (2022), ana karakter Isabel yanlışlıkla bir silahlı çatışmaya yakalanır, Michael adında atılgan bir avukat onu kanatları altına alır ve üçte birinde kıvılcımlar uçuşur.
“Daha ne yapacağına dair hiçbir fikri olmadan,” diye yazdı, “eğildi ve büyük, güçlü kollarını ona doladı ve onu uzun ve sert bir şekilde öptü.”
“Sweet Talk” (2012), bir Ponzi planını araştıran bir IRS ajanı hakkındaydı; Bayan Garwood, makaleyi yazmak için Bernie Madoff skandalının ayrıntılarını araştırdı. Wired (2017), bir bilgisayar korsanıyla ilgiliydi – hakkında pek bir şey bilmediği bir konu, dedi Times, ancak ayrıntıların doğru olduğundan emin olmak için tanıdıklarına danıştı.
Bazı eleştirmenler hikayelerini ve karakterlerini çok basit buldu. Ancak hikayelerindeki kadınlara güçlü bir ruh aşılamaya çalıştığını, onları hangi yüzyıla koyarsa koysun dedi.
1993’te Birmingham Post-Herald of Alabama’ya “Kitabın son sayfasına kadar iğrenç olan bir adama sadık kalan bir kadın kahramanım varsa, o zaman o bir kadın kahraman değildir” dedi.
“Daha fazla çalışmaya ihtiyacı var.”
Julia Elizabeth Murphy, 26 Aralık 1944’te Thomas ve Felicita (Kennedy) Murphy’nin çocuğu olarak dünyaya geldi ve Kansas City, Missouri’de büyüdü.
Bayan Garwood, okula gitmesini engelleyen sağlık nedenlerinden dolayı 11 yaşına kadar okuyamadığından sık sık söz ederdi.
1993’te Orange County Register of California’ya “İkinci sınıfta bademciklerimi aldırdım ve pek çok komplikasyon vardı” dedi. “Okula döndüğümde, diğer çocuklar zaten okuyordu. Sadece yetişemedim.”
İlk başta, geri zekalı olmaya pek iyi tepki vermediğini ve bunu akranlarından ve öğretmenlerinden saklamaya çalıştığını söyledi.
Birmingham gazetesine verdiği demeçte, “Aptal olduğumu anlayacaklarından o kadar korktum ki, odaklanmamı kaybettiğim için davranışsal bir sorun haline geldim. Çok korktuğumu hatırlıyorum.”
Kansas City’deki St. Teresa’s Academy’de bir rahibenin onu doğru yola soktuğunu söyledi.
1997’de The Star’a verdiği demeçte, “Rahibe Elizabeth benim üzerimde büyük bir etki bıraktı” dedi. “Temel bilgileri edindikten sonra, Nancy Drew ile başladı. Sonra beni O. Henry’ye yönlendirdi.
“Okumaya başlar başlamaz, bulabildiğim her şeyi tükettim” diye ekledi.
Bayan Garwood’un 1967’de Gerald Garwood ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı. Elizabeth adında bir kızı geride bırakır; iki oğul, Bryan ve Gerald; iki kız kardeş, Kathleen McGuire ve Mary Benson; ve üç torun.