BOTR
Aktif Üye
Türkiye ortasında 20 şampiyonluğu, Avrupa şampiyonluğu, Avrupa ikinciliği ve üçüncülüğü, dünya birinciliği ve üçüncülüğü üzere büyük muvaffakiyetleri 32 yıllık ömrüne sığdıran Gülşah Kıyak, yalnızca rakiplerini değil yakalandığı şiddetli hastalığı da yenmeyi başardı. Gelin, Gülşah Kıyak’ın hayat kıssasını daima birlikte kendi ağzından dinleyelim.
“Gülşah Kıyak ben. 32 yaşındayım, Ankara’da doğdum ancak 22 yıldır İstanbul’dayım. Bursa Uludağ Üniversitesi mezunuyum. 9 yıldır da bir Anadolu Lisesinde vücut eğitimi öğretmenliği yapıyorum.
BRUCE LEE HAYRANLIĞI İLE BAŞLAYAN SERÜVEN
“Wushu’ya, 2000 yılında başladım. Bruce Lee hayranlığı ve sevdiklerimi muhafaza içgüdüsü fazlaca fazlaydı bende. Ne kadar kuvvetli olursam, kendimi ve sevdiklerimi o kadar korurum fikri zihnime yerleşti. Bunlar da spora başlamama vesile oldu. Çocukken de şampiyonluk yaşama, bayrağımızı dalgalandırma ruhu daima vardı içimde.”
12 YILDA 9 DERECE İLE BÜYÜK MUVAFFAKİYET
Ulusal Sportmen sırasıyla; 2007 yılında Polonya’da Gençler Wushu Avrupa Şampiyonası ikinciliği, bir daha birebir ülkede 2008 yılında Gençler Wushu Avrupa Şampiyonası birinciliği, tıpkı yıl ‘Avrupa’nın En Yeterli Atleti Ödülü’, 2009 yılında Kanada’da Wushu Dünya Şampiyonası üçüncülüğü, birebir yıl Çin’de düzenlenen Wushu Dünya Şampiyonası üçüncülüğü, 2010 yılında Çin’de Spor Oyunları Wushu ikinciliği, 2014 yılında Slovenya’da Kick Boks Avrupa Şampiyonası ikinciliği, 2018 yılında Macaristan’da Kick Boks Avrupa Şampiyonası ikinciliği ve 2019’da Türkiye Kick Boks Avrupa Şampiyonası birinciliği yaşadı.
KUVVETLİ SÜREÇTE GELEN DÜNYA ŞAMPİYONLUĞU
“Kick Boks Dünya Şampiyonası için Antalya’da düzenlenen Ulusal kampa katıldım 2019 yılında. Kampta kasık ağrısı başladı idmana çıkamıyordum, epey ağrım vardı. Hastaneye gittik, idrar yolu iltihabı ya da kas ağrısı olabilir dediler. Tam teşhis koyulmadı. İlaç verildi, iğne yapıldı, birkaç güne toparlayınca önemli bir şey olmadığını düşündüm. İdmanlara devam ettim. Şampiyonaya bir hafta kalmışken bırakmak da olmazdı. Turnuva Türkiye’deydi. Konut sahibi olunca daha güç, büyük bir baskı hissediyor insan. Ağrı çeke çeke şampiyonaya gittim. Maçlara odaklandığım için bir biçimde ağrılarımı unuttum ve Dünya Şampiyonu oldum. Rakibim 10 yıldır yenilmeyen İtalyan bir atletti. Hatta finalde karşılaştığım bireyle evvelki sene Macaristan’da Avrupa Şampiyonası finalinde karşılaşmıştım. Kırık kolla uğraş etmiş Avrupa ikincisi olmuştum.”
BİR ŞAMPİYONLUK DA TÜRKİYE’DE YAŞADI
“Kulüpteki fizyoterapistlerim dinlenmem gerektiğini söylemiş oldu. Zira, ağrılarım gitgide artıyordu. Hekimlerim ağrılarımı anlamak için durmam gerektiğini, zorlanmaya dayalı olup olmadığını anlamaya çalıştıklarını iletti. Fakat, 2020’deki Türkiye Turnuvası da Ocak ayında başlıyordu. Bir hafta dinlenmeden çabucak idmanlara başladım. Ocak ayında Türkiye Şampiyonu oldum.”
TEŞHİSİN KONMASI
“Mart ayında ise pandemi başladı. Egzersiz yapmıyordum, ağrılarım gitgide artıyordu. Nisan ayında ağırlarım daha da artınca durumumu kulübe ilettim. MR çekelim dediler. MR kararı kasık bölgesinde tümör olduğu ortaya çıktı. Biyopsi yapıldı ve 2. derece kemik kanseri teşhisi kondu. Ne epey geç kalınmış ne de epey erken, berbatın güzeli üzere gördü hekim. Kasık bölgesindeki kemiğim büsbütün alınacaktı. Biyopsi yapılırken orası temizlendi. Yayılma ihtimaline karşılık o bölgenin büsbütün alınmasının daha hakikat olduğu söylendi. Bu etap alışılmış kolay olmuyor ruhsal istikametten çok sıkıntı. İstanbul’da yalnızım. Bir hafta, 10 gün kadar kimseye söyleyemedim. Anneme, ‘dizimde ağrı var istersen gel, ufak bir operasyon olacak’ dedim. İnanmamış ‘gelmeyeceğim bu biçimde’ dedi lakin akşama konuttaydı. Bir şeylerin makus gittiğini hissetti sanırım.”
SPORA DEVAM EDEMEYECEĞİ SÖYLENDİ
“daha sonrasında ameliyat oldum. Tabip, spora devam edemeyeceğimi söylemiş oldu. Ben de bunu kabul etmek durumunda kaldım. En azından dünya şampiyonu oldum, jübilemi yaptım, o denli bıraktım diye kendimi rahatlatmaya çalıştım. Ancak atlet için bu biçimde olmuyor. Kendi isteği haricinde bırakmak zorunda kalmak farklı bir durum; zira, operasyon geçirdiğim bölgeye alabileceğim bir darbenin iç organlarıma dahi epey büyük bir tehlike yaratabileceği söylendi. O süreçte her ay daima denetimlere gittim. Bir seneye yakın bu bu biçimde sürdü.”
GÖZÜMÜ EKREM İMAMOĞLU’NDAN GELEN TELEFONLA AÇTIM
“İBB, bu süreçte daima yanımdaydı. Maddi manevi her türlü dayanağı sağladı. Ameliyattan çıktım, narkozun tesiri geçti. Gözlerimi, İBB Lideri Ekrem İmamoğlu’ndan gelen telefonla açtım. Çok şaşırdım ve hayli da memnun oldum. Sayın Liderimiz telefonda her vakit yanımda olduğunu, iyileşeceğime inandığını söylemiş oldu. Liderimizin, ister İBB atleti olsun, ister öbür; her insanın yanında olduğunu biliyorum. Başkan’ın araması kendime olan inancımı artırdı. Bu benim için epey değerliydi. Öğrencilerime de değinmek istiyorum. Onlar da bu süreçte daima yanımda oldular. Ameliyat vakti hastane köşelerinde beklediler. Beni keyifli etmek için her şeyi yaptılar. Şu an röportajı yaptığımız gün kar tatili. Ben, tatil olunca sevinemiyorum, üzülüyorum. Mesleğimi hiç bir vakit iş olarak görmedim. Okul benim adeta konutum üzere.”
TABİPLERDEN SAKLI ANTRENMAN
“Bir sene daha sonra denetime 6 ayda bir gitmeye başladım. Kendimi daha düzgün hissediyordum. Birinci vakit içinder yürümemde bile kahır vardı, çokyle koşamıyordum da. İdman yapamadığım için öteki bölgedeki kaslarım da zayıfladı. Kendimi âlâ hissetmek için doktorlarımdan habersiz ufak ufak antrenman yapmaya başladım. Ameliyatımdaki ortopedistimle birlikte çalışmalarıma devam ettim. Kendimi fazlaca yeterli hissediyordum. Yaklaşık 3 ay evvel gittiğim son denetimde hekim ‘kaldığım yerden devam edeceğimi ve tekrar spor yapabileceğimi’ söylemiş oldu. bir daha doğmuş üzere hissettim. Çok sevindim, o kadar memnundum ki doktora sarılıp ağlamaya başladım. En son, dünya şampiyonu olduğumda bu duyguyu hayatıştım.”
YALNIZCA HASTALIĞI DEĞİL RAKİPLERİNİ DE YENDİ
“Spora dönebileceğimi öğrendikten bir ay daha sonra Antalya 2022 Türkiye Wushu Şampiyonası’nda maçım vardı. Burada İBBSK ekibi olarak arkadaşlarımla müsabakaya çıktım. yıllardır 60 kiloda dövüşüyordum, 15 kilo aldım. Bir ayda 15 kilo vermek hayli güç, ben 10 kilo verebildim. Hiç kilo vermeden de gidebilirdim lakin ben kendimi ispatlamak istedim, artık buradayım demek istedim. Her şeyi göze alarak gittim, birinci cinste elenebilirdim; ameliyatlı bölgeye darbe alabilir, bir daha berbat olabilir, hastanelik olabilirdim. Birinci maç benim için hayli epeyce zordu. Heyecandan elim ayağım titriyordu, spora yeni başlamış üzereydim ki ben hiç gerilim yapan, heyecanlanan biri değilim. Yakınlarım hastalık durumumu bilmediği için heyecanlanmama şaşırdılar. Dizimde de bir sakatlık vardı o yüzden spora orta verdiğimi düşünüyorlardı, olağan karşılıyorlardı. Kimseye muhakkak etmemeye çalışıyordum. Karşılaşma başladığında başta heyecandan dövüşemedim, her neyse ki sonu hoş oldu. Orada da şampiyonluk kazandım.”
AMAÇ: WUSHU’DA DA DÜNYA ŞAMPİYONLUĞU
“Wushu’da ‘dünya şampiyonluğu’ istiyorum. Bunu, yarım kalan bir hayal olarak görüyorum. Kick Boks’ta dünya şampiyonluğum var. Wushu’da da olsun istiyorum. Kick Boks’ta da bir daha bir dünya şampiyonluğu yaşamak hedeflerim içinde. 11-15 Mayıs tarihlerinde Bulgaristan’da Avrupa Şampiyonası var. Burada da amacım dorukta yer almak.”
Ahmet Olcay Ergin / İstanbul Bülteni
Okumaya devam et...
“Gülşah Kıyak ben. 32 yaşındayım, Ankara’da doğdum ancak 22 yıldır İstanbul’dayım. Bursa Uludağ Üniversitesi mezunuyum. 9 yıldır da bir Anadolu Lisesinde vücut eğitimi öğretmenliği yapıyorum.
BRUCE LEE HAYRANLIĞI İLE BAŞLAYAN SERÜVEN
“Wushu’ya, 2000 yılında başladım. Bruce Lee hayranlığı ve sevdiklerimi muhafaza içgüdüsü fazlaca fazlaydı bende. Ne kadar kuvvetli olursam, kendimi ve sevdiklerimi o kadar korurum fikri zihnime yerleşti. Bunlar da spora başlamama vesile oldu. Çocukken de şampiyonluk yaşama, bayrağımızı dalgalandırma ruhu daima vardı içimde.”
12 YILDA 9 DERECE İLE BÜYÜK MUVAFFAKİYET
Ulusal Sportmen sırasıyla; 2007 yılında Polonya’da Gençler Wushu Avrupa Şampiyonası ikinciliği, bir daha birebir ülkede 2008 yılında Gençler Wushu Avrupa Şampiyonası birinciliği, tıpkı yıl ‘Avrupa’nın En Yeterli Atleti Ödülü’, 2009 yılında Kanada’da Wushu Dünya Şampiyonası üçüncülüğü, birebir yıl Çin’de düzenlenen Wushu Dünya Şampiyonası üçüncülüğü, 2010 yılında Çin’de Spor Oyunları Wushu ikinciliği, 2014 yılında Slovenya’da Kick Boks Avrupa Şampiyonası ikinciliği, 2018 yılında Macaristan’da Kick Boks Avrupa Şampiyonası ikinciliği ve 2019’da Türkiye Kick Boks Avrupa Şampiyonası birinciliği yaşadı.
KUVVETLİ SÜREÇTE GELEN DÜNYA ŞAMPİYONLUĞU
“Kick Boks Dünya Şampiyonası için Antalya’da düzenlenen Ulusal kampa katıldım 2019 yılında. Kampta kasık ağrısı başladı idmana çıkamıyordum, epey ağrım vardı. Hastaneye gittik, idrar yolu iltihabı ya da kas ağrısı olabilir dediler. Tam teşhis koyulmadı. İlaç verildi, iğne yapıldı, birkaç güne toparlayınca önemli bir şey olmadığını düşündüm. İdmanlara devam ettim. Şampiyonaya bir hafta kalmışken bırakmak da olmazdı. Turnuva Türkiye’deydi. Konut sahibi olunca daha güç, büyük bir baskı hissediyor insan. Ağrı çeke çeke şampiyonaya gittim. Maçlara odaklandığım için bir biçimde ağrılarımı unuttum ve Dünya Şampiyonu oldum. Rakibim 10 yıldır yenilmeyen İtalyan bir atletti. Hatta finalde karşılaştığım bireyle evvelki sene Macaristan’da Avrupa Şampiyonası finalinde karşılaşmıştım. Kırık kolla uğraş etmiş Avrupa ikincisi olmuştum.”
BİR ŞAMPİYONLUK DA TÜRKİYE’DE YAŞADI
“Kulüpteki fizyoterapistlerim dinlenmem gerektiğini söylemiş oldu. Zira, ağrılarım gitgide artıyordu. Hekimlerim ağrılarımı anlamak için durmam gerektiğini, zorlanmaya dayalı olup olmadığını anlamaya çalıştıklarını iletti. Fakat, 2020’deki Türkiye Turnuvası da Ocak ayında başlıyordu. Bir hafta dinlenmeden çabucak idmanlara başladım. Ocak ayında Türkiye Şampiyonu oldum.”
TEŞHİSİN KONMASI
“Mart ayında ise pandemi başladı. Egzersiz yapmıyordum, ağrılarım gitgide artıyordu. Nisan ayında ağırlarım daha da artınca durumumu kulübe ilettim. MR çekelim dediler. MR kararı kasık bölgesinde tümör olduğu ortaya çıktı. Biyopsi yapıldı ve 2. derece kemik kanseri teşhisi kondu. Ne epey geç kalınmış ne de epey erken, berbatın güzeli üzere gördü hekim. Kasık bölgesindeki kemiğim büsbütün alınacaktı. Biyopsi yapılırken orası temizlendi. Yayılma ihtimaline karşılık o bölgenin büsbütün alınmasının daha hakikat olduğu söylendi. Bu etap alışılmış kolay olmuyor ruhsal istikametten çok sıkıntı. İstanbul’da yalnızım. Bir hafta, 10 gün kadar kimseye söyleyemedim. Anneme, ‘dizimde ağrı var istersen gel, ufak bir operasyon olacak’ dedim. İnanmamış ‘gelmeyeceğim bu biçimde’ dedi lakin akşama konuttaydı. Bir şeylerin makus gittiğini hissetti sanırım.”
SPORA DEVAM EDEMEYECEĞİ SÖYLENDİ
“daha sonrasında ameliyat oldum. Tabip, spora devam edemeyeceğimi söylemiş oldu. Ben de bunu kabul etmek durumunda kaldım. En azından dünya şampiyonu oldum, jübilemi yaptım, o denli bıraktım diye kendimi rahatlatmaya çalıştım. Ancak atlet için bu biçimde olmuyor. Kendi isteği haricinde bırakmak zorunda kalmak farklı bir durum; zira, operasyon geçirdiğim bölgeye alabileceğim bir darbenin iç organlarıma dahi epey büyük bir tehlike yaratabileceği söylendi. O süreçte her ay daima denetimlere gittim. Bir seneye yakın bu bu biçimde sürdü.”
GÖZÜMÜ EKREM İMAMOĞLU’NDAN GELEN TELEFONLA AÇTIM
“İBB, bu süreçte daima yanımdaydı. Maddi manevi her türlü dayanağı sağladı. Ameliyattan çıktım, narkozun tesiri geçti. Gözlerimi, İBB Lideri Ekrem İmamoğlu’ndan gelen telefonla açtım. Çok şaşırdım ve hayli da memnun oldum. Sayın Liderimiz telefonda her vakit yanımda olduğunu, iyileşeceğime inandığını söylemiş oldu. Liderimizin, ister İBB atleti olsun, ister öbür; her insanın yanında olduğunu biliyorum. Başkan’ın araması kendime olan inancımı artırdı. Bu benim için epey değerliydi. Öğrencilerime de değinmek istiyorum. Onlar da bu süreçte daima yanımda oldular. Ameliyat vakti hastane köşelerinde beklediler. Beni keyifli etmek için her şeyi yaptılar. Şu an röportajı yaptığımız gün kar tatili. Ben, tatil olunca sevinemiyorum, üzülüyorum. Mesleğimi hiç bir vakit iş olarak görmedim. Okul benim adeta konutum üzere.”
TABİPLERDEN SAKLI ANTRENMAN
“Bir sene daha sonra denetime 6 ayda bir gitmeye başladım. Kendimi daha düzgün hissediyordum. Birinci vakit içinder yürümemde bile kahır vardı, çokyle koşamıyordum da. İdman yapamadığım için öteki bölgedeki kaslarım da zayıfladı. Kendimi âlâ hissetmek için doktorlarımdan habersiz ufak ufak antrenman yapmaya başladım. Ameliyatımdaki ortopedistimle birlikte çalışmalarıma devam ettim. Kendimi fazlaca yeterli hissediyordum. Yaklaşık 3 ay evvel gittiğim son denetimde hekim ‘kaldığım yerden devam edeceğimi ve tekrar spor yapabileceğimi’ söylemiş oldu. bir daha doğmuş üzere hissettim. Çok sevindim, o kadar memnundum ki doktora sarılıp ağlamaya başladım. En son, dünya şampiyonu olduğumda bu duyguyu hayatıştım.”
YALNIZCA HASTALIĞI DEĞİL RAKİPLERİNİ DE YENDİ
“Spora dönebileceğimi öğrendikten bir ay daha sonra Antalya 2022 Türkiye Wushu Şampiyonası’nda maçım vardı. Burada İBBSK ekibi olarak arkadaşlarımla müsabakaya çıktım. yıllardır 60 kiloda dövüşüyordum, 15 kilo aldım. Bir ayda 15 kilo vermek hayli güç, ben 10 kilo verebildim. Hiç kilo vermeden de gidebilirdim lakin ben kendimi ispatlamak istedim, artık buradayım demek istedim. Her şeyi göze alarak gittim, birinci cinste elenebilirdim; ameliyatlı bölgeye darbe alabilir, bir daha berbat olabilir, hastanelik olabilirdim. Birinci maç benim için hayli epeyce zordu. Heyecandan elim ayağım titriyordu, spora yeni başlamış üzereydim ki ben hiç gerilim yapan, heyecanlanan biri değilim. Yakınlarım hastalık durumumu bilmediği için heyecanlanmama şaşırdılar. Dizimde de bir sakatlık vardı o yüzden spora orta verdiğimi düşünüyorlardı, olağan karşılıyorlardı. Kimseye muhakkak etmemeye çalışıyordum. Karşılaşma başladığında başta heyecandan dövüşemedim, her neyse ki sonu hoş oldu. Orada da şampiyonluk kazandım.”
AMAÇ: WUSHU’DA DA DÜNYA ŞAMPİYONLUĞU
“Wushu’da ‘dünya şampiyonluğu’ istiyorum. Bunu, yarım kalan bir hayal olarak görüyorum. Kick Boks’ta dünya şampiyonluğum var. Wushu’da da olsun istiyorum. Kick Boks’ta da bir daha bir dünya şampiyonluğu yaşamak hedeflerim içinde. 11-15 Mayıs tarihlerinde Bulgaristan’da Avrupa Şampiyonası var. Burada da amacım dorukta yer almak.”
Ahmet Olcay Ergin / İstanbul Bülteni
Okumaya devam et...