dunyadan
Aktif Üye
EVE: Kadın bedeni 200 milyon yıllık insan evrimini nasıl yönlendirdi?, kaydeden Cat Bohannon
“2001: A Space Odyssey” filminin açılış sahnesinde bir grup erkek hominid Stanley Kubrick’in setinde toplanıyor, çığlık atıyor ve birbirlerini kovalıyor. Daha sonra bir hayvan kemiği alıp hakimiyet kurmaya başlıyorsunuz. İnsanlık doğdu. Ta-da!
Bu tablo yeni tanıdık geliyorsa, bunun nedeni Greta Gerwig’in “Barbie”de bu anı silah yerine oyuncak bebekle hayal etmesi olabilir. Ancak anlatı teorisyeni ve şair Cat Bohannon aynı sahneyi yeniden yazdığında daha büyük hırsları olur. Bakışlarımızı “zeki maymun – her zaman erkek”ten uzaklaştırmak ve bizi türün dişisine bakmaya zorlamak için, insanın evrimiyle ilgili anlayışımızı değiştirmek istiyor. İhtiyaçlarımız ve anatomimiz önemli buluşları nasıl tetikledi? Peki ya kadının şafağı?
Bu soru, hızlı tempolu ve etkili “Havva”nın “göğüslerden ayak parmaklarına” kadın bedeni için kullanım kılavuzunun bir kısmını canlandırıyor; Kısmen memelilerin tarihine dair kapsamlı bir destan; ve kısmen evrimsel düşüncenin, insanları ve onların tüylü atalarını olayların merkezine yerleştirme eğiliminin bir çelişkisi.
Bohannon’un aklında çeşitli kahramanlar var ve bin yılı hızla geçerek, dinozorlar zamanından Ardipithecus ramidus’a kadar emziren “tuhaf küçük gelincik”ten bizi şu anda bulunduğumuz yere getirmiş olabilecek ilk “Havvalar”ın taslağını çiziyor. dik yürüyebildiği bilinen ilk maymun.
Bazı akademisyenler “eski erkek avcılar hakkında gittikçe daha fazla şair” olarak anılırken ve iki ayaklılığın gelişimini erkeklerin yiyecek bulmak için ellerini kullanma ihtiyacına bağlarken, o, bebek bakımından sorumlu olanın dişi “Ardi” olduğuna inanıyor. Hareket halindeyken yemek yemek için bile maceraya atılmak için motive olduk. Benzer şekilde, popüler bir dil evrimi teorisi, erkeklerin avlanırken birbirlerine bağıracak şekilde evrimleştiğini öne sürüyor. Ancak Bohannon, dilin bebek ile bakıcı arasında icat edildiğini iddia etmek için beynin öğrenme modellerinden annelerin çocuk dostu tonlarda konuşma becerisine kadar her şeyi kullanıyor.
Ve önemli evrimsel buluşlardan bahsederken hemşireliği düşünün. Bebeğin ağzı sadece annenin vücudunu süt üretmesi için tetiklemekle kalmıyor, aynı zamanda araştırmalar sütün, bebeğin tükürüğünü annenin ağzına dökerek gönderdiği sinyallere yanıt olarak “ortak üretilen” isteğe bağlı sihirli bir içecek olduğunu da gösteriyor. Meme ucu Stresli veya hasta olduğunu ve belirli bir reçeteye ihtiyacı olduğunu belirtin.
Bohannon, vücudumuzun tüm bunları yapmak zorunda olduğu için yaptığını savunuyor. Türümüzün her zaman en çok ihtiyaç duyduğu şey, yavrularının ve onları doğuran ve emziren canlıların hayatta kalmasıdır. “Memeli avında her zaman daha fazla yavru üretebilirsiniz” diye belirtiyor. “Sağlıklı, genç bir kadının kaybı inanılmaz derecede maliyetlidir.” (Bu evrim görüşüne göre, başka bir deyişle: O Eve. O sadece Ken.)
Bu argümanın özü, insan doğumunun gerektirdiği zorluğu anlamaktır: özellikle doymak bilmez fetüslerimiz ile büyük beyinli bir bebeği dik yürüme nedeniyle küçültülmüş bir doğum kanalından dışarı itme zorluğu arasında, insanlar üreme açısından “açıkça daha kötüdür”. diğer memelilerin çoğu. Ve yine de bir şekilde Dünya’da sekiz milyar Homo Sapiens var.
Bunu nasıl yaptık? “Atalarımızın en önemli icadı” diyor. “Onlar taş aletler değildi. Bu bir yangın değildi.” Aksine, “bir tür olarak başarılı olmayı başarmamızın gerçek nedeni…jinekolojidir.”
(“Bunu kabul etmek zor olabilir,” diye itiraf ediyor soğukkanlılığını.)
Ama öyle olmalı mı? Bohannon sadece eski spekülasyonlardan bahsetmiyor (her ne kadar mevcut olsa da); Bebek doğurmak, enfeksiyonları tedavi etmek ve doğurganlığı düzenlemek hakkında bilgi sahibi olmak anlamına geliyor. Yani insanlığın gerçek kahramanları ebelerdir.
Bohannon bir şairin sesine ve bir muhabirin gözüne sahip – çoğu hayvan aslında “topaklı, denizle dolu çöreklerdir”. Eve, çoğu gerçek akşam yemeği partileri için uygun olmayan, sonsuz bir akşam yemeği partisi önemsiz kaynağıdır. (Yalnızca insanlar ve katil balinalar menopoza girer! Yeni bir aşk ortaya çıktığında fareler fetüslerini aldırır! Gergedanların şimşek şeklinde penisleri vardır!)
Ancak bu sadece eğlenceyle ilgili değil ve “Havva” aynı zamanda vücudunuz hakkında yeni bir düşünme biçimi öneriyor: zamanın bir parçası olarak, milyonlarca yıl boyunca geliştirilen bir temel üzerine inşa edilmiş. Bazı kısımları diğerlerinden daha eskidir: Bohannon’a göre mesane uzun zaman önce evrimleşmiştir, ancak kadın ürogenital sistemi mevcut “üç delikli” planını çok daha sonra geliştirmiştir. Görünüşe göre hala bazı sorunlar üzerinde çalışıyor; modern üreme sisteminin doğum kusurlarına ve pelvik taban sorunlarına yatkın olmasının bir nedeni de bu.
Ancak gerçek dünyadaki bu etkilere rağmen bilimin hala kadın bedenini gerektiği gibi hesaba katmadığını iddia ediyor. Erektil disfonksiyon üzerine o sihirli anne sütünden çok daha fazla çalışma var. Ve araştırmacılar, yaşlı kadınların kansere, kalp hastalığına ve akciğer hastalığına yakalanma olasılığının erkeklerden daha yüksek olmasının nedenlerini araştırmaya yeni başlıyor. (Bohannon cinsiyetten ziyade biyoloji hakkında konuşmaya her zaman dikkat eder: trans kadınlar da kadındır.)
İnsanlık tarihini yeniden tanımlamak iddialı bir iştir ve Bohannon’un bazı kavramları spekülatif dallarında ilerlemeye devam ediyor; özellikle temalar burada ve şimdi yaşamlarımızı en açık şekilde etkilediğinde bu açıkça görülüyor. Kendisi, “kendi çocuklarına kolayca babalık yapamayan” kişilerin, heteroseksüel akranları için “çocuk yetiştirmek için fazladan el” açısından yararlı bir kaynak oluşturması nedeniyle eşcinsel popülasyonların büyümüş olabileceğini teorileştiriyor. Ancak eşcinsel insanlar üreyebilir ve üremektedir (ve kendisinin de belirttiği gibi, geçmişte sıklıkla buna mecbur bırakılmıştır). Daha ikna edici olan gözlemi ise, her ne kadar dinler eşcinselliğin doğal olmadığını tekrar tekrar beyan etse de, “kültürler, yüzyıllar ve hatta türler arasında eşcinsellik o kadar yaygındır ki, eşcinselliğin klasik olarak kalıtsal olan kısmına karşı çok güçlü bir seçim yapılamaz.”
Ve Bohannon’un zaman algısı muazzam olsa da duyarlılığı belirgin bir şekilde Batılı hissi veriyor: Güç konusundaki rol modelleri Amerikan ordusundaki kadınlardır; Modern kadın düşmanlığının kısaltması IŞİD’tir. Bir noktada Orta Doğu’da öne çıkan kadın bilim adamlarının eksikliğinden yakınıyor; küçümseme olarak iner.
Kadın bilim adamlarından bahsetmişken, onların çalışmaları Bohannon’un kendinden emin kitabının temelini oluşturuyor ancak son notların dışında çoğunun adı açıklanmıyor. Bu utanç verici, çünkü evrimsel biyolojinin başlangıçta bu kadar erkeksi olmasının bir nedeni de bu alandaki kadınların iş ve bakım arasında denge kurmakta zorlandıklarını söylemeleridir; Kadın biyolojisi çalışmalarını vurgulayan bir kitap, bu eksik temsili gidermek için mükemmel bir yer olurdu.
Ancak “Havva”, dişi Homo sapiens’in bizi “insan” yapmada oynadığı hayati rol konusunda güçlü bir argüman ortaya koyuyor ki bu da bariz bir soruyu gündeme getiriyor. Eğer hayatlarımız bu kadar değerliyse ve sağlığımız bu kadar önemliyse cinsiyetçilik nasıl gelişti?
Bohannon’un cevabı -insanların üremeyi kontrol etmek için tekeşli ataerkilliği seçtiği- sağlam doğum becerilerine sahip bir anaerkilliğin aynı numarayı yapıp yapamayacağını merak etmeye yöneltiyor. Ancak buraya nasıl gelirsek gelin, rotayı tersine çevirmemiz gerektiği sonucuna varıyor. Ataerkillik artık anne ölümlerini artırarak, cinsel yolla bulaşan hastalıkları yayarak ve yoksulluğu artırarak hayatta kalmamızı tehdit eden bir “kaçak tren”.
Ve bizi öldüren tek şey cinsiyetçilik değil. “Havva” kadim, gıcırdayan evrim harikasına yazılmış bir aşk mektubudur. Kaydedilen en sıcak yazdan çıkarken, gelişmeye devam edeceğimizi ve türümüzün değişmeye devam edeceğini hayal ediyoruz – eğer öyleyse şansı yakalıyoruz.
Cindi Leive, medya şirketi Meteor’un kurucu ortağı ve Glamour and Self’in eski genel yayın yönetmenidir.
EVE: Kadın bedeni 200 milyon yıllık insan evrimini nasıl yönlendirdi? | kaydeden Cat Bohannon | Resimli | 616 s. | 35$
“2001: A Space Odyssey” filminin açılış sahnesinde bir grup erkek hominid Stanley Kubrick’in setinde toplanıyor, çığlık atıyor ve birbirlerini kovalıyor. Daha sonra bir hayvan kemiği alıp hakimiyet kurmaya başlıyorsunuz. İnsanlık doğdu. Ta-da!
Bu tablo yeni tanıdık geliyorsa, bunun nedeni Greta Gerwig’in “Barbie”de bu anı silah yerine oyuncak bebekle hayal etmesi olabilir. Ancak anlatı teorisyeni ve şair Cat Bohannon aynı sahneyi yeniden yazdığında daha büyük hırsları olur. Bakışlarımızı “zeki maymun – her zaman erkek”ten uzaklaştırmak ve bizi türün dişisine bakmaya zorlamak için, insanın evrimiyle ilgili anlayışımızı değiştirmek istiyor. İhtiyaçlarımız ve anatomimiz önemli buluşları nasıl tetikledi? Peki ya kadının şafağı?
Bu soru, hızlı tempolu ve etkili “Havva”nın “göğüslerden ayak parmaklarına” kadın bedeni için kullanım kılavuzunun bir kısmını canlandırıyor; Kısmen memelilerin tarihine dair kapsamlı bir destan; ve kısmen evrimsel düşüncenin, insanları ve onların tüylü atalarını olayların merkezine yerleştirme eğiliminin bir çelişkisi.
Bohannon’un aklında çeşitli kahramanlar var ve bin yılı hızla geçerek, dinozorlar zamanından Ardipithecus ramidus’a kadar emziren “tuhaf küçük gelincik”ten bizi şu anda bulunduğumuz yere getirmiş olabilecek ilk “Havvalar”ın taslağını çiziyor. dik yürüyebildiği bilinen ilk maymun.
Bazı akademisyenler “eski erkek avcılar hakkında gittikçe daha fazla şair” olarak anılırken ve iki ayaklılığın gelişimini erkeklerin yiyecek bulmak için ellerini kullanma ihtiyacına bağlarken, o, bebek bakımından sorumlu olanın dişi “Ardi” olduğuna inanıyor. Hareket halindeyken yemek yemek için bile maceraya atılmak için motive olduk. Benzer şekilde, popüler bir dil evrimi teorisi, erkeklerin avlanırken birbirlerine bağıracak şekilde evrimleştiğini öne sürüyor. Ancak Bohannon, dilin bebek ile bakıcı arasında icat edildiğini iddia etmek için beynin öğrenme modellerinden annelerin çocuk dostu tonlarda konuşma becerisine kadar her şeyi kullanıyor.
Ve önemli evrimsel buluşlardan bahsederken hemşireliği düşünün. Bebeğin ağzı sadece annenin vücudunu süt üretmesi için tetiklemekle kalmıyor, aynı zamanda araştırmalar sütün, bebeğin tükürüğünü annenin ağzına dökerek gönderdiği sinyallere yanıt olarak “ortak üretilen” isteğe bağlı sihirli bir içecek olduğunu da gösteriyor. Meme ucu Stresli veya hasta olduğunu ve belirli bir reçeteye ihtiyacı olduğunu belirtin.
Bohannon, vücudumuzun tüm bunları yapmak zorunda olduğu için yaptığını savunuyor. Türümüzün her zaman en çok ihtiyaç duyduğu şey, yavrularının ve onları doğuran ve emziren canlıların hayatta kalmasıdır. “Memeli avında her zaman daha fazla yavru üretebilirsiniz” diye belirtiyor. “Sağlıklı, genç bir kadının kaybı inanılmaz derecede maliyetlidir.” (Bu evrim görüşüne göre, başka bir deyişle: O Eve. O sadece Ken.)
Bu argümanın özü, insan doğumunun gerektirdiği zorluğu anlamaktır: özellikle doymak bilmez fetüslerimiz ile büyük beyinli bir bebeği dik yürüme nedeniyle küçültülmüş bir doğum kanalından dışarı itme zorluğu arasında, insanlar üreme açısından “açıkça daha kötüdür”. diğer memelilerin çoğu. Ve yine de bir şekilde Dünya’da sekiz milyar Homo Sapiens var.
Bunu nasıl yaptık? “Atalarımızın en önemli icadı” diyor. “Onlar taş aletler değildi. Bu bir yangın değildi.” Aksine, “bir tür olarak başarılı olmayı başarmamızın gerçek nedeni…jinekolojidir.”
(“Bunu kabul etmek zor olabilir,” diye itiraf ediyor soğukkanlılığını.)
Ama öyle olmalı mı? Bohannon sadece eski spekülasyonlardan bahsetmiyor (her ne kadar mevcut olsa da); Bebek doğurmak, enfeksiyonları tedavi etmek ve doğurganlığı düzenlemek hakkında bilgi sahibi olmak anlamına geliyor. Yani insanlığın gerçek kahramanları ebelerdir.
Bohannon bir şairin sesine ve bir muhabirin gözüne sahip – çoğu hayvan aslında “topaklı, denizle dolu çöreklerdir”. Eve, çoğu gerçek akşam yemeği partileri için uygun olmayan, sonsuz bir akşam yemeği partisi önemsiz kaynağıdır. (Yalnızca insanlar ve katil balinalar menopoza girer! Yeni bir aşk ortaya çıktığında fareler fetüslerini aldırır! Gergedanların şimşek şeklinde penisleri vardır!)
Ancak bu sadece eğlenceyle ilgili değil ve “Havva” aynı zamanda vücudunuz hakkında yeni bir düşünme biçimi öneriyor: zamanın bir parçası olarak, milyonlarca yıl boyunca geliştirilen bir temel üzerine inşa edilmiş. Bazı kısımları diğerlerinden daha eskidir: Bohannon’a göre mesane uzun zaman önce evrimleşmiştir, ancak kadın ürogenital sistemi mevcut “üç delikli” planını çok daha sonra geliştirmiştir. Görünüşe göre hala bazı sorunlar üzerinde çalışıyor; modern üreme sisteminin doğum kusurlarına ve pelvik taban sorunlarına yatkın olmasının bir nedeni de bu.
Ancak gerçek dünyadaki bu etkilere rağmen bilimin hala kadın bedenini gerektiği gibi hesaba katmadığını iddia ediyor. Erektil disfonksiyon üzerine o sihirli anne sütünden çok daha fazla çalışma var. Ve araştırmacılar, yaşlı kadınların kansere, kalp hastalığına ve akciğer hastalığına yakalanma olasılığının erkeklerden daha yüksek olmasının nedenlerini araştırmaya yeni başlıyor. (Bohannon cinsiyetten ziyade biyoloji hakkında konuşmaya her zaman dikkat eder: trans kadınlar da kadındır.)
İnsanlık tarihini yeniden tanımlamak iddialı bir iştir ve Bohannon’un bazı kavramları spekülatif dallarında ilerlemeye devam ediyor; özellikle temalar burada ve şimdi yaşamlarımızı en açık şekilde etkilediğinde bu açıkça görülüyor. Kendisi, “kendi çocuklarına kolayca babalık yapamayan” kişilerin, heteroseksüel akranları için “çocuk yetiştirmek için fazladan el” açısından yararlı bir kaynak oluşturması nedeniyle eşcinsel popülasyonların büyümüş olabileceğini teorileştiriyor. Ancak eşcinsel insanlar üreyebilir ve üremektedir (ve kendisinin de belirttiği gibi, geçmişte sıklıkla buna mecbur bırakılmıştır). Daha ikna edici olan gözlemi ise, her ne kadar dinler eşcinselliğin doğal olmadığını tekrar tekrar beyan etse de, “kültürler, yüzyıllar ve hatta türler arasında eşcinsellik o kadar yaygındır ki, eşcinselliğin klasik olarak kalıtsal olan kısmına karşı çok güçlü bir seçim yapılamaz.”
Ve Bohannon’un zaman algısı muazzam olsa da duyarlılığı belirgin bir şekilde Batılı hissi veriyor: Güç konusundaki rol modelleri Amerikan ordusundaki kadınlardır; Modern kadın düşmanlığının kısaltması IŞİD’tir. Bir noktada Orta Doğu’da öne çıkan kadın bilim adamlarının eksikliğinden yakınıyor; küçümseme olarak iner.
Kadın bilim adamlarından bahsetmişken, onların çalışmaları Bohannon’un kendinden emin kitabının temelini oluşturuyor ancak son notların dışında çoğunun adı açıklanmıyor. Bu utanç verici, çünkü evrimsel biyolojinin başlangıçta bu kadar erkeksi olmasının bir nedeni de bu alandaki kadınların iş ve bakım arasında denge kurmakta zorlandıklarını söylemeleridir; Kadın biyolojisi çalışmalarını vurgulayan bir kitap, bu eksik temsili gidermek için mükemmel bir yer olurdu.
Ancak “Havva”, dişi Homo sapiens’in bizi “insan” yapmada oynadığı hayati rol konusunda güçlü bir argüman ortaya koyuyor ki bu da bariz bir soruyu gündeme getiriyor. Eğer hayatlarımız bu kadar değerliyse ve sağlığımız bu kadar önemliyse cinsiyetçilik nasıl gelişti?
Bohannon’un cevabı -insanların üremeyi kontrol etmek için tekeşli ataerkilliği seçtiği- sağlam doğum becerilerine sahip bir anaerkilliğin aynı numarayı yapıp yapamayacağını merak etmeye yöneltiyor. Ancak buraya nasıl gelirsek gelin, rotayı tersine çevirmemiz gerektiği sonucuna varıyor. Ataerkillik artık anne ölümlerini artırarak, cinsel yolla bulaşan hastalıkları yayarak ve yoksulluğu artırarak hayatta kalmamızı tehdit eden bir “kaçak tren”.
Ve bizi öldüren tek şey cinsiyetçilik değil. “Havva” kadim, gıcırdayan evrim harikasına yazılmış bir aşk mektubudur. Kaydedilen en sıcak yazdan çıkarken, gelişmeye devam edeceğimizi ve türümüzün değişmeye devam edeceğini hayal ediyoruz – eğer öyleyse şansı yakalıyoruz.
Cindi Leive, medya şirketi Meteor’un kurucu ortağı ve Glamour and Self’in eski genel yayın yönetmenidir.
EVE: Kadın bedeni 200 milyon yıllık insan evrimini nasıl yönlendirdi? | kaydeden Cat Bohannon | Resimli | 616 s. | 35$