amerikali
Üye
Alışılmadık yemeklerle karşılaşıyoruz. Ayı pençeleri hakkında bir bölüm var; bu çok hassas bir yiyecektir; özellikle de daha hassas olan ön pençeler. Dunlop, Londra’daki arkadaşları için geyik çorbası hazırlıyor, deve ayağını yiyor ve “yüksek boğuşma faktörü” olan diğer yemekleri memnuniyetle hazırlıyor. “Uzaktan yenilebilir olan her şeye soğukkanlı ve tarafsız bir gözle bakmayı” öğrendi.
Havyar ve kaz ciğeri ve bunların nasıl elde edildiğini düşünün. Kaç kişinin Çin mutfağına baktığı konusunda çifte standart olduğunun farkında:
Çin mutfağının birçok erdemi en basit olanıdır: sebzeler, et suları, congee ve diğer pirinç yemekleri, tofu ve erişte. Ziyafete Davet’te gösteriyi durduran tabaklardan daha fazla rahatlatıcı yiyecek var. “Yalnızca lezzetli ve heyecan verici yemekleri yerseniz, Çin yemeği yiyor olabilirsiniz, ancak aslında Çin yemeği yemiyorsunuz” diye yazıyor.
Dunlop her şeyi okudu. Referans aralığı, en eski Çin yemek kitaplarından Çinli şairlerin, romancıların ve filozofların eserlerine, BBC programlarına ve Christopher Isherwood ile gıda bilimi yazarı Harold McGee’ye kadar geniş bir yelpazeye sahiptir. “Bir bütün olarak insanlığın uygun bir karikatürü,” diye yazıyor, “Nuh’un Gemisi’nin içindekileri yemek borusuna iten oburun tasviri olurdu.” İçinde çok fazla bilgi dolu.
Dunlop, “İtiraf etmeliyim ki, Çin’de onlarca yıldır ayrıcalıklı yemek yeme deneyimim beni berbat bir Çin yemeği züppesine dönüştürdü” diye yazıyor. “Başka hiçbir mutfağın rekabet edemeyeceğine giderek daha fazla inanıyorum.” New York’ta yaşıyorum; burada mütevazı bir şekilde küçük bir Çin yemeği züppesi olmanın da mümkün olduğu bir yer. Gerçek bir Çin restoranına ya da H-Mart’a 160 kilometre yakınlıkta yaşamıyorsanız, bu kitap sizi yalnızca eğlendirmek ve eğitmekle kalmayacak, aynı zamanda sizi özlemden çılgına çevirebilir.
ZİYAFET DAVETİ: Çin Yemeklerinin Tarihi | kaydeden Fuşya Dunlop | Norton | 466 s. | 32,50$
Havyar ve kaz ciğeri ve bunların nasıl elde edildiğini düşünün. Kaç kişinin Çin mutfağına baktığı konusunda çifte standart olduğunun farkında:
Adını taze balıkların damlayan buz üzerinde satılmasından ve yerlerin sık sık su ile temizlenmesi gerektiğinden alan ıslak pazarları savunuyor. Bunların Çin’deki yaşamın en büyük zevklerinden biri olduğunu yazıyor. Bunlar aslında çiftçi pazarları, çoğunlukla taze ürünler satan toplum merkezleri. Av eti nadirdir.
Çin mutfağının birçok erdemi en basit olanıdır: sebzeler, et suları, congee ve diğer pirinç yemekleri, tofu ve erişte. Ziyafete Davet’te gösteriyi durduran tabaklardan daha fazla rahatlatıcı yiyecek var. “Yalnızca lezzetli ve heyecan verici yemekleri yerseniz, Çin yemeği yiyor olabilirsiniz, ancak aslında Çin yemeği yemiyorsunuz” diye yazıyor.
Dunlop her şeyi okudu. Referans aralığı, en eski Çin yemek kitaplarından Çinli şairlerin, romancıların ve filozofların eserlerine, BBC programlarına ve Christopher Isherwood ile gıda bilimi yazarı Harold McGee’ye kadar geniş bir yelpazeye sahiptir. “Bir bütün olarak insanlığın uygun bir karikatürü,” diye yazıyor, “Nuh’un Gemisi’nin içindekileri yemek borusuna iten oburun tasviri olurdu.” İçinde çok fazla bilgi dolu.
Dunlop, “İtiraf etmeliyim ki, Çin’de onlarca yıldır ayrıcalıklı yemek yeme deneyimim beni berbat bir Çin yemeği züppesine dönüştürdü” diye yazıyor. “Başka hiçbir mutfağın rekabet edemeyeceğine giderek daha fazla inanıyorum.” New York’ta yaşıyorum; burada mütevazı bir şekilde küçük bir Çin yemeği züppesi olmanın da mümkün olduğu bir yer. Gerçek bir Çin restoranına ya da H-Mart’a 160 kilometre yakınlıkta yaşamıyorsanız, bu kitap sizi yalnızca eğlendirmek ve eğitmekle kalmayacak, aynı zamanda sizi özlemden çılgına çevirebilir.
ZİYAFET DAVETİ: Çin Yemeklerinin Tarihi | kaydeden Fuşya Dunlop | Norton | 466 s. | 32,50$