dunyadan
Aktif Üye
Trebay'in güzel kitabı bir yetişkinliğe geçiş hikayesi olarak lanse ediliyor ama daha çok onun bir mülteci olarak kendi ihtiyaçları hakkında bir hikaye. Onun 1970'li yılları New York, paçavra toplayıcılarının ve sanatçıların yeriydi, AIDS'ten önce Polaroid'in maskeli balo dünyasıydı ama aynı zamanda Reaganizm'in kişisel gelişimin anlamını değiştirmesinden önce de görünürde masumiyetin olduğu bir dönemdi.
Trebay, “Candy Darling gibi insanların benim anlattığım New York'ta kendilerini yaratıcı, sinematik bir şekilde deneyimlediklerini” hatırlayarak bu daha bulanık zamanlara odaklanıyor. Yazar da dahil olmak üzere herkes “tam olarak neyle tanıştığını bilmeden” dönüşmek istiyordu. yazar Anita Loos ve Midtown'da Greta Garbo'yu aradı, görünüşe göre doğal olarak eski fotoğrafların özüne takıntılıydı.
Trebay, “New York şehir merkezinin kalabalık mikroekolojisi” konusunda verimli ve hoş ve meraklı bir rehberdir. Halston kliğinin, Antonio Lopez çetesinin, Calvin Klein çevresinin, Peter Hujar çetesinin, erkek modellik derneğinin ve hala umutları olan, giderek azalan umutsuz insan alayının haberlerini duyuyoruz. Amerika'da farklı bir dönemdi; “sosyal yardıma uygunluk, MacArthur Ödülünü kazanmak gibiydi.”
Hiçbir turist broşüründe bulamayacağınız bir noktaya değiniyor. Harika şehirler sadece efsanelerden ibaret değil, onları gerçekten deneyimleyebileceğiniz yerlerdir. “Geriye dönüp baktığımda, bu meteliksiz ve sakat şehirde onu yeteneklere davet eden bir şeyler olduğunu fark ediyorum.”
Bu tür incelikler günümüzün Darwin karmaşasında tamamen kaybolmuş olabilir, ancak Trebay'in halkı, 1970'ler ve 1980'lerin parlak şehirlerini şekillendiren insanları, zamanlarının güçlü bir temsilcisiydi ve çoğu, onun deyimiyle “döneklerin atalarıydı”. “Tuhaflık.” Trebay'in kitabını bir tür yaz ziyafeti haline getiren de bu gibi algılar; tüm kurgusal enerjisine rağmen, seçim öncesi pis havaya bir miktar siyasi gerçeklik getiren bir otobiyografi.
Trebay, “Candy Darling gibi insanların benim anlattığım New York'ta kendilerini yaratıcı, sinematik bir şekilde deneyimlediklerini” hatırlayarak bu daha bulanık zamanlara odaklanıyor. Yazar da dahil olmak üzere herkes “tam olarak neyle tanıştığını bilmeden” dönüşmek istiyordu. yazar Anita Loos ve Midtown'da Greta Garbo'yu aradı, görünüşe göre doğal olarak eski fotoğrafların özüne takıntılıydı.
Trebay, “New York şehir merkezinin kalabalık mikroekolojisi” konusunda verimli ve hoş ve meraklı bir rehberdir. Halston kliğinin, Antonio Lopez çetesinin, Calvin Klein çevresinin, Peter Hujar çetesinin, erkek modellik derneğinin ve hala umutları olan, giderek azalan umutsuz insan alayının haberlerini duyuyoruz. Amerika'da farklı bir dönemdi; “sosyal yardıma uygunluk, MacArthur Ödülünü kazanmak gibiydi.”
Hiçbir turist broşüründe bulamayacağınız bir noktaya değiniyor. Harika şehirler sadece efsanelerden ibaret değil, onları gerçekten deneyimleyebileceğiniz yerlerdir. “Geriye dönüp baktığımda, bu meteliksiz ve sakat şehirde onu yeteneklere davet eden bir şeyler olduğunu fark ediyorum.”
Bu tür incelikler günümüzün Darwin karmaşasında tamamen kaybolmuş olabilir, ancak Trebay'in halkı, 1970'ler ve 1980'lerin parlak şehirlerini şekillendiren insanları, zamanlarının güçlü bir temsilcisiydi ve çoğu, onun deyimiyle “döneklerin atalarıydı”. “Tuhaflık.” Trebay'in kitabını bir tür yaz ziyafeti haline getiren de bu gibi algılar; tüm kurgusal enerjisine rağmen, seçim öncesi pis havaya bir miktar siyasi gerçeklik getiren bir otobiyografi.