amerikali
Üye
“Long Island Uzlaşması”, Nassau İlçesinin tamamından daha fazla çıkmaza sahip, yoğun nüfuslu bir hicivdir; ama kıskanç komşularla ilgili tüm bu anlatılardan sapmalar ve Zelig'in hayatta kalma dürtüsüyle ilgili yürek parçalayıcı hikayesine girişler Roman. Çünkü Brodesser-Akner olaya daldığında bunu pek fazla yaygara çıkarmadan yapıyor ve zaten sahip olmasına rağmen özgürlüğü fetişleştiren Jenny'nin kafasına sorunsuz bir şekilde giriyor; ya da Bernard gerçekten merak ediyor: “İkisi de Charlie yazarken Beamer'ın onun arkasında durup 'Evet, doğru' dediğini fark etti mi? “Kesinlikle!” ama yeni fikirlere de katkıda bulunmadı mı?”
Brodesser-Akner, karakterlerinin patolojik olarak kendilerini tanıma konusundaki yetersizliklerine sempati duyuyor ancak iş kafa karışıklığını kabul etmenin yeterli olmadığı fikrine gelince de acımasız. Zelig bir tekneyle geldi ve o Mayflower değildi. Peki ayrıcalıkları inkar edilemezken hâlâ mağdurlar mı? Bu soruya aynada cevap veremedikleri için meslektaşlarından, sevgililerinden ve partnerlerinden onay beklerler. Ah, iyi olmayı ne kadar da özlüyorlar. Ya da iyi değilse, o zaman daha iyi. Veya daha iyi değilse, tolere edilebilir.
Onlar, Holokost'un hem geçen hafta hem de günlük konuşma dilinde sopa gibi olduğu bir nesilden geliyorlar (Carl'ın annesi torununa “Hitler yardımını takdir ederdi, Jennifer” diyor), büyükanne ve büyükbabaları hiçbir yerden gelmemiş bir nesilden geliyorlar, çünkü siz onu sayıyorsunuz. bir şey olarak hayati tehlike. Brodesser-Akner, bu üçünün acının mirasını araştırdığı sayısız yolu savunmuyor, bunun yerine krizlerini tanımlamaya çalışıyor. Klişelerde bir delik açmak için elinden geleni yapıyor ve çoğunlukla (bu okuyucu daha az burun estetiği ve irritabl bağırsak sendromundan fayda görebilirdi) diğer taraftan Amerikalı bir aile hakkında dinamik bir hikaye ile çıkıyor.
“Fleishman”ı yakın zamanda televizyona uyarlayan Brodesser-Akner, düzyazısında senaryo klişelerini kullanıyor (“KESİM: Birkaç dakika içinde arabasına geri döndü”), bazen daha az kasıtlı gibi geliyor. Carl kaçırılıp kasabayı kargaşaya sürükledikten sonra, “avokado rengindeki bir mutfaktaki” bir kadın, “eşleşen avokado rengindeki ve uzun kablolu sabit hatlı telefonunu” kullanarak aynı telefonun “hardal rengi” versiyonunu kullanarak bir komşusunu arar. telefon. Anahtar kelime bölünmüş ekran. Bir yarmulke ile “The Royal Tenenbaums” veya buna benzer bir şey bir stüdyo sunumu olabilir: Kendine zarar vermekle flört eden küçük erkek kardeş, zeki ama soğuk kız kardeş ve en büyüğü, endişeli ikiz oğlanların babası, barı Mitzvah birlikte romanın son anıdır.
Yazar ayrıca diyalog akışını gevşetmek için sona doğru bazı oldukça açık girişimlerde bulunuyor. Yahudi olsun ya da olmasın sayısız 20. yüzyıl Amerikalı çocuğunun epidermisi görünür durumda. Ancak bu şakanın amacı şu: Evet, elbette öyle. Tüm bu iyi zamanlanmış değişiklikler, hoş geri dönüşler ve güzel sahneler, bu tatmin edici, dokunaklı romanın bir mitzvasıdır. Yetenekli Taffy Brodesser-Akner karşınızda.
UZUN ADA Uzlaşması | kaydeden Taffy Brodesser-Akner | Herhangi bir ev | 444 sayfa. | 30 dolar
Brodesser-Akner, karakterlerinin patolojik olarak kendilerini tanıma konusundaki yetersizliklerine sempati duyuyor ancak iş kafa karışıklığını kabul etmenin yeterli olmadığı fikrine gelince de acımasız. Zelig bir tekneyle geldi ve o Mayflower değildi. Peki ayrıcalıkları inkar edilemezken hâlâ mağdurlar mı? Bu soruya aynada cevap veremedikleri için meslektaşlarından, sevgililerinden ve partnerlerinden onay beklerler. Ah, iyi olmayı ne kadar da özlüyorlar. Ya da iyi değilse, o zaman daha iyi. Veya daha iyi değilse, tolere edilebilir.
Onlar, Holokost'un hem geçen hafta hem de günlük konuşma dilinde sopa gibi olduğu bir nesilden geliyorlar (Carl'ın annesi torununa “Hitler yardımını takdir ederdi, Jennifer” diyor), büyükanne ve büyükbabaları hiçbir yerden gelmemiş bir nesilden geliyorlar, çünkü siz onu sayıyorsunuz. bir şey olarak hayati tehlike. Brodesser-Akner, bu üçünün acının mirasını araştırdığı sayısız yolu savunmuyor, bunun yerine krizlerini tanımlamaya çalışıyor. Klişelerde bir delik açmak için elinden geleni yapıyor ve çoğunlukla (bu okuyucu daha az burun estetiği ve irritabl bağırsak sendromundan fayda görebilirdi) diğer taraftan Amerikalı bir aile hakkında dinamik bir hikaye ile çıkıyor.
“Fleishman”ı yakın zamanda televizyona uyarlayan Brodesser-Akner, düzyazısında senaryo klişelerini kullanıyor (“KESİM: Birkaç dakika içinde arabasına geri döndü”), bazen daha az kasıtlı gibi geliyor. Carl kaçırılıp kasabayı kargaşaya sürükledikten sonra, “avokado rengindeki bir mutfaktaki” bir kadın, “eşleşen avokado rengindeki ve uzun kablolu sabit hatlı telefonunu” kullanarak aynı telefonun “hardal rengi” versiyonunu kullanarak bir komşusunu arar. telefon. Anahtar kelime bölünmüş ekran. Bir yarmulke ile “The Royal Tenenbaums” veya buna benzer bir şey bir stüdyo sunumu olabilir: Kendine zarar vermekle flört eden küçük erkek kardeş, zeki ama soğuk kız kardeş ve en büyüğü, endişeli ikiz oğlanların babası, barı Mitzvah birlikte romanın son anıdır.
Yazar ayrıca diyalog akışını gevşetmek için sona doğru bazı oldukça açık girişimlerde bulunuyor. Yahudi olsun ya da olmasın sayısız 20. yüzyıl Amerikalı çocuğunun epidermisi görünür durumda. Ancak bu şakanın amacı şu: Evet, elbette öyle. Tüm bu iyi zamanlanmış değişiklikler, hoş geri dönüşler ve güzel sahneler, bu tatmin edici, dokunaklı romanın bir mitzvasıdır. Yetenekli Taffy Brodesser-Akner karşınızda.
UZUN ADA Uzlaşması | kaydeden Taffy Brodesser-Akner | Herhangi bir ev | 444 sayfa. | 30 dolar