dunyadan
Aktif Üye
Aretha oda arkadaşlarıyla tanıştığında – evin güvenliğinden sorumlu gözden düşmüş bir intihalci James ve Aretha’nın “Kızgın Flo Jo” dediği, Aaron’un huysuz iş ortağı Brittany – ona ait bir silah taşıdıklarını fark eder. yeni arkadaş Etrafta dolaşırken, bir silah zulası ve kendini savunma battaniyeleri ve kılavuzlarıyla dolu “metal duvarlı” bir sığınak keşfeder. Ancak silahlı serserilerle kira ödemeden yaşamanın flört uygulamalarına geri dönmeye tercih edildiği bir zamanda, âşık Athena devreye girer ve kendi “çantasını” yapar. Mürettebata göre, “Gelecek için başarılı plan, bir ruha bağlı tüm varoluşsal ağırlıktan vazgeçmekti.”
Silahlı, komplocu yalnızlar hakkında bir romanın ana karakterlerini hicvetmesi beklenebilir, ancak kitap başarılı oluyor çünkü Cauley, kahramanına olduğu kadar hayatta kalanlara karşı da meraklı ve duyarlı görünüyor. Brittany, “İşi olmayan biriyle takılmak istemeyen pek çok işimi ve pek çok arkadaşımı kaybettim,” diyor, “bu yüzden sadece ben varım ve kendimi korumaya karar verdim.”
Cauley’nin düzyazısı, bazen okuyucunun yönünü bulmak için birkaç paragrafı geri atlamasını gerektirecek hızlandırılmış bir kliple geliyor. Ancak iddia veya yargılamadan yoksun olan yazı stili, Aretha’nın kararsızlığını ve anlatının altında yatan felsefi soruları yansıtıyor: Kendini koruma ile kendini yok etme arasındaki çizgi nerede? Hangisi daha korkutucu: vatandaşlarını kelimenin tam anlamıyla boğan sömürücü bir kültür mü yoksa bireylerin kendilerini korumak için aşırı uçlara gitmeleri mi?
Aaron, yurtdışında bir dizi kahve çekirdeği keşif gezisine çıkar ve Aretha’yı, daha sonra satacakları yasadışı silahları satın almak için kendi “saha gezisine” çıkmaya ikna eden oda arkadaşlarıyla bırakır. Zorlu hukuk kariyerinin getirdiği heyecan, Aretha’yı hayatta kalma odaklı yaşam tarzına ikna etmeye başlar. “32 yıl kurallara uyduktan sonra bir şeyler hissetmek istemesi bir suç muydu,” diye yazıyor Cauley.
The Daily Show With Trevor Noah’ın eski bir yazarı olan Cauley, imrenilecek derecede eklektik bir mizah anlayışı sergiliyor. (Aynı zamanda eski bir Haberler kanaat yazarıdır.) Roman, “pavyonlar gibi gizemli, açıklanamayacak kadar zengin” gereçlerle dolu bir evi “tanımladığında olduğu gibi, zekası anlatının sosyo-politik temellerini pekiştirdiğinde en keyifli hale gelir.
Silahlı, komplocu yalnızlar hakkında bir romanın ana karakterlerini hicvetmesi beklenebilir, ancak kitap başarılı oluyor çünkü Cauley, kahramanına olduğu kadar hayatta kalanlara karşı da meraklı ve duyarlı görünüyor. Brittany, “İşi olmayan biriyle takılmak istemeyen pek çok işimi ve pek çok arkadaşımı kaybettim,” diyor, “bu yüzden sadece ben varım ve kendimi korumaya karar verdim.”
Cauley’nin düzyazısı, bazen okuyucunun yönünü bulmak için birkaç paragrafı geri atlamasını gerektirecek hızlandırılmış bir kliple geliyor. Ancak iddia veya yargılamadan yoksun olan yazı stili, Aretha’nın kararsızlığını ve anlatının altında yatan felsefi soruları yansıtıyor: Kendini koruma ile kendini yok etme arasındaki çizgi nerede? Hangisi daha korkutucu: vatandaşlarını kelimenin tam anlamıyla boğan sömürücü bir kültür mü yoksa bireylerin kendilerini korumak için aşırı uçlara gitmeleri mi?
Aaron, yurtdışında bir dizi kahve çekirdeği keşif gezisine çıkar ve Aretha’yı, daha sonra satacakları yasadışı silahları satın almak için kendi “saha gezisine” çıkmaya ikna eden oda arkadaşlarıyla bırakır. Zorlu hukuk kariyerinin getirdiği heyecan, Aretha’yı hayatta kalma odaklı yaşam tarzına ikna etmeye başlar. “32 yıl kurallara uyduktan sonra bir şeyler hissetmek istemesi bir suç muydu,” diye yazıyor Cauley.
The Daily Show With Trevor Noah’ın eski bir yazarı olan Cauley, imrenilecek derecede eklektik bir mizah anlayışı sergiliyor. (Aynı zamanda eski bir Haberler kanaat yazarıdır.) Roman, “pavyonlar gibi gizemli, açıklanamayacak kadar zengin” gereçlerle dolu bir evi “tanımladığında olduğu gibi, zekası anlatının sosyo-politik temellerini pekiştirdiğinde en keyifli hale gelir.