dunyadan
Aktif Üye
YENİ DÜNYAtarafından JessRow
Resmi olarak, mutsuz aileler için bir şöhret salonu yoktur. Ancak en sadık Rus yazar bile, Jess Row’un genişleyen üstkurmacası The New Earth’ün özneleri olan Wilcoxes’ın, neredeyse 600’den fazla yoğun ve çoğu zaman çılgınca söylemsel sayfaların gösterişli olduğu böylesine etkileyici bir ekiple teslim ettikleri, işlev bozukluğu için özel bir yeteneğe denk gelmekte zorlanabilir. Ölüm ve boşanma kesindir; Orta Doğu’da bin yıllık bir çatışmayla rekabet etmek için mücadele eden göç, iklim değişikliği ve dini krizler bir kenara itildi. Sonunda ensest, çalışkan ama davetsiz bir misafir olarak sohbete girer ve ırk, titreyen bir soru işareti olarak her şeyin üzerinde belirir. (Her şeyin itici gücü elbette bir düğündür.)
Hepsi fantezi açısından zengin, refleks olarak nevrotik ve genellikle oldukça göz kamaştırıcı. Aynı zamanda, keskin ve dikkatli bir el tarafından ele alınmış bir kitap bile yeterince içerebilecek tek bir kitaptan daha fazlasıdır: sözlü notlar ve ücretsiz şiirlerle sınırlı olmamak üzere çeşitli biçimlerde anlatılan bir yerli melodram, küresel politika ve yüksekten uçan felsefeden oluşan bir Gordian düğümü. ve gönderilmemiş e-postalar. Jonathan Lethem tarafından yazılan parlak bir yazı, Row’un dokuzuncu sayfada dördüncü duvarı hemen yıkarak “aile destanını içten dışa doğru patlatmasını” övüyor. uyarıldın
Aslında, romanın belirgin New York ortamında ve bu duvarların ötesindeki birçok metafiziksel gezintisinde, Lethem’den bir parça bile yok – Franzen, en azından Row (“Kimse Kaybolmaz”) açısından Jonathan’a daha yakın olabilir. çekirdek birliğin eşlere ve kardeşlere, ebeveynlere ve çocuklara verebileceği zararı incelerken derinin altına iniyor gibi görünüyor.
Başlarda bir ana karakter, yardımcı oyuncuyu anlamlı bir şekilde “Sen asıl konuya gelmemi istiyorsun ama ben konuya giremiyorum” diye azarlıyor. “Bazen zamanın önemi yoktur. Bir düşüncenin genişlemesine izin vermelisiniz.” Row’un kurallarına bağlı değiliz, o yüzden kısa keselim: İngilizceleştirilmiş adlarına rağmen, Wilcox’lar hemen tanınabilir bir tiptir; “somon-ve-ringa balığı-ve-Sunday-Times” kabilesinin orta sınıf Markları. Sandy, parlak, kırılgan bir iklim bilimcisi olan karısı Naomi’nin içinde büyüdüğü inancını isteyerek öğrenen, sırık gibi bir Ortabatılı Yahudi olmayan Gregory Peck’in kalıbına dökülmüş bir avukattır, ancak çoğunlukla kendisi için reddeder.
Resmi olarak, mutsuz aileler için bir şöhret salonu yoktur. Ancak en sadık Rus yazar bile, Jess Row’un genişleyen üstkurmacası The New Earth’ün özneleri olan Wilcoxes’ın, neredeyse 600’den fazla yoğun ve çoğu zaman çılgınca söylemsel sayfaların gösterişli olduğu böylesine etkileyici bir ekiple teslim ettikleri, işlev bozukluğu için özel bir yeteneğe denk gelmekte zorlanabilir. Ölüm ve boşanma kesindir; Orta Doğu’da bin yıllık bir çatışmayla rekabet etmek için mücadele eden göç, iklim değişikliği ve dini krizler bir kenara itildi. Sonunda ensest, çalışkan ama davetsiz bir misafir olarak sohbete girer ve ırk, titreyen bir soru işareti olarak her şeyin üzerinde belirir. (Her şeyin itici gücü elbette bir düğündür.)
Hepsi fantezi açısından zengin, refleks olarak nevrotik ve genellikle oldukça göz kamaştırıcı. Aynı zamanda, keskin ve dikkatli bir el tarafından ele alınmış bir kitap bile yeterince içerebilecek tek bir kitaptan daha fazlasıdır: sözlü notlar ve ücretsiz şiirlerle sınırlı olmamak üzere çeşitli biçimlerde anlatılan bir yerli melodram, küresel politika ve yüksekten uçan felsefeden oluşan bir Gordian düğümü. ve gönderilmemiş e-postalar. Jonathan Lethem tarafından yazılan parlak bir yazı, Row’un dokuzuncu sayfada dördüncü duvarı hemen yıkarak “aile destanını içten dışa doğru patlatmasını” övüyor. uyarıldın
Aslında, romanın belirgin New York ortamında ve bu duvarların ötesindeki birçok metafiziksel gezintisinde, Lethem’den bir parça bile yok – Franzen, en azından Row (“Kimse Kaybolmaz”) açısından Jonathan’a daha yakın olabilir. çekirdek birliğin eşlere ve kardeşlere, ebeveynlere ve çocuklara verebileceği zararı incelerken derinin altına iniyor gibi görünüyor.
Başlarda bir ana karakter, yardımcı oyuncuyu anlamlı bir şekilde “Sen asıl konuya gelmemi istiyorsun ama ben konuya giremiyorum” diye azarlıyor. “Bazen zamanın önemi yoktur. Bir düşüncenin genişlemesine izin vermelisiniz.” Row’un kurallarına bağlı değiliz, o yüzden kısa keselim: İngilizceleştirilmiş adlarına rağmen, Wilcox’lar hemen tanınabilir bir tiptir; “somon-ve-ringa balığı-ve-Sunday-Times” kabilesinin orta sınıf Markları. Sandy, parlak, kırılgan bir iklim bilimcisi olan karısı Naomi’nin içinde büyüdüğü inancını isteyerek öğrenen, sırık gibi bir Ortabatılı Yahudi olmayan Gregory Peck’in kalıbına dökülmüş bir avukattır, ancak çoğunlukla kendisi için reddeder.