dunyadan
Aktif Üye
“Kesinlikle büyüleyici” ve “ikna edici”. “Bir zorunluluk” ve “bir tur kuvveti”. Her kitap ceketinde bu haiku uzunluğu notları olan Bureays, edebi sahnenin her yerde bulunan bir parçasıdır ve cesurca “hayat değiştiren” ile uğraştıkları kitabın cesurca açıklar. Veya “büyüleyici”. Veya “büyüleyici”. Veya “Unputdownbar”.
Yazarlar onlardan nefret etmeyi sever. İlk yazarlar onları toplamakta zorluk çekiyorlar. Yerleşik yazarların arkadaşlarıyla tanışmakta zorluk çekiyor, aynı yayıncıyı veya acenteleri paylaşan yazarlar ve bir bacak kazanan yeni gelenleri vaat ediyor.
Tanınmış kırılgan yayıncılık topluluğu bu konuda hemfikir gibi görünüyor: Blurb koleksiyonu, kitapların gerçek yazılmasından ve düzenlenmesinden zaman alan zaman alıcı, cesaret kırıcı ve bazen utanç verici bir süreçtir.
Ancak geçen haftaya kadar Quid Pro Quo Döngüsü kaçınılmaz olarak hissetti, bir kitabın tanıtımının önemli bir parçası ve kalabalık bir pazarda savaşma şansı.
Perşembe günü, Simon & Schuster'ın yayıncısı Sean Manning, Yayıncılar Haftası'ndaki bir makalede, evin amiral gemisi izlenimi olan yazarların diğer yazarlardan gelen geri bildirim sözleşmesini telafi edeceğini duyurdu.
Manning, “Kaçınılmaz olma girişimi kimsenin zamanı için iyi bir zaman değil.” Bununla birlikte, “yazarların meslektaşlığını” övdü, ancak “ensest ve olmayan ve olmayan bir edebi ekosistemle ticaretin genellikle yeteneklerle bağlantıları ödüllendirdiğini” belirtti.
Sektörde sulu dedikodu gibi haberler yayıldı ve bir dizi tepki verdi.
“Bulanıklığın bir bela olduğunu kabul ediyorum,” diye yazdı yazar Jami Attenberg bir e -Mail'de ve Manning'e atıfta bulundu. “Yazar arkadaşlarımın birçoğu harcadığımız zamandan şikayet ediyor!”
Manning şimdiye kadar bir röportajda, acentelerden, yazarlardan ve kitap satıcılarından düzinelerce destekleyici haber aldığını söyledi. Ancak, bu kararın edebi dünyayı nasıl etkileyeceği hakkında sorular var.
Uygunsuz davalar gerçekten kitap satmaya yardımcı oluyor mu?
Gerçek şu ki, kimse kesinlikle söyleyemez.
“İnanılmaz bir şekilde işe yarayıp yaramadığını bilmiyorum,” dedi Manning. “Anlatacak bir metrik yok.”
Minneapolis'te bir kitapçı olan Comma'nın sahibi Victoria Ford, “İlk tepkim, sonuçlanmanın hiç önemli olmadığıydı.” Bir kitabın arkasında veya sinek yapısının canlı bir açıklamasında, söz konusu yazarla kişisel bir ilişkisi olabilecek yerleşik bir yazarın birkaç vuruşuna güvenmek yerine kapsamlı bir özet okumayı tercih ederdi.
Ford şöyle devam etti: “Okuyuculara okuyucuların birkaç istisna dışında çok dikkat ettiklerini fark etmedim. Kesinlikle kitap sattım çünkü bir müşteri göz attı ve Ann Patchett'in bir kitap çalıştığını gördü. Okuyucular ona güveniyor. “
Yazarlar onlar hakkında nasıl soracaklar?
Tek kelimeyle, çatışmada. Sorular rahatsız edici, ancak doğru bulanıklık, okuyuculara bu kitaba dikkat etmeleri gerektiğini fark edebilir ve işaret edebilir.
“Dürüst olmak gerekirse, 30 yıllık kariyerimde kolay ya da stressiz olduğu zaman hiç olmadı,” diye yazdı “Kadınlar” ın yazarı Kristin Hannah. Diyerek şöyle devam etti: “Arkadaşınıza kendi arkadaşınızdan sormak zor ve birinden okuyucu olarak hayran olduğunuz, ancak kişisel olarak bilmediğiniz bir iyilik istemek daha da zor.”
“Usta Slave Kocası'nın Karısı” nı hazırlarken, Ilyon Woo, çalışmalarına hayran kaldığı ve kitabını okumasını ve onay sunmasını isteyen dokuz yazara kişisel mektuplar yazdı. Cevaplanan boşa harcanan talihsizlik “Feengottwriter” idi.
“Yazdığımda aklımın derin, karanlık bodrumundaydım” dedi. “Ve inanılmaz, kitabın dışındaki ilk yaşam belirtileri idi.”
“Usta Köle Kocası Karısı” Biyografi Pulitzer Ödülü'nü kazandı.
Tabii ki meyvesi olmayan birkaç soru vardı. Bu bölgeye uyan. Ve “Katlanır Evler” ay ışığı “Blurb için ya da Blurb için” gibi bir fiil olarak kayıt için. İlgili herkes için karmaşık bir sorudur.
Ve inanılmaz olduğunuzu nasıl hissediyorsun?
Attenberg'in romanı “Middlesteins” 2012'de çıktığında Jonathan Franzen, “kitabımın sadece yurtdışında değil, aynı zamanda yurtdışında değil, aynı zamanda yurtdışında da yararlı” olan “hikayesinin sanatına” övgüde bulundu. .
Son on yılda ileriye doğru ödemeye çalıştı, ancak son zamanlarda yeni bir roman üzerinde çalışırken katlanır bir mağara molasını açıklamak zorunda kaldı.
“Hepimiz yardımcı olmak istiyoruz, ama aynı zamanda meşgulüz” diye yazdı. “Bu gerçek bir argüman. Uzun vadeli çözümüm, bir yıl boyunca bir düzine kaç kitap olduğumdu. “
Hannah, şikayet söz konusu olduğunda arkadaşlarına geri ödeme yapmaya çalıştığını, ancak “son yıllarda devam etmek zorlaştığını” söyledi.
Okuyucular ilgileniyor mu?
İşte ne kadar çabanın inanılmaz olduğunu düşündüğünüzde üzücü bir gerçek: ortalama okuyucu için o kadar önemli olmayabilirler.
Pazar günü, 20 okuyucunun 18'i Indigo'daki gayri resmi bir ankette, NJ, Short Hills, NJ'deki bir kitapçı, bir bulanıklık hakkında hiçbir fikrim sordu.
Ceket üzerindeki hapishaneye dayalı kitaplar seçip seçmedikleri sorulduğunda, Jacly Tuedino (29) şunları söyledi: “Ben şahsen yapmıyorum. Özete bakıyorum. “
86 yaşındaki Sylvia Costlow, David Baldacci veya Daniel Silva'nın övgüsünün onu fark edeceğini söyledi; Aksi takdirde kendi görüşlerini oluşturur. 59 yaşındaki kızı Elaine Graef kabul etti: “Çevrimiçi olarak çok satın alıyorum ve diğer okuyucuların bir kitap hakkında ne söylediğinden eminim.”
24 yaşındaki Charles Han ve Joanna Baltazar (23), kitapların önündeki alıntılar için doğru terimi öğrendiklerinde fantezi bölümünde sörf yapıyorlar. Bu alıntılara dikkat ediyor musunuz? “Hayır,” dedi Baltazar. “Asla,” diye kabul etti Han.
67 yaşında bir “Star Trek” hayranı olan Kevin Miller, sadece William Shatner'ın bir kitabı savunması durumunda not edeceğini söyledi.
70'lerde olan Sharon Smith, “Diğer yazarların görüşüne sahip olmak istiyorum,” dedi. Ama ekledi, diğer okuyucuların incelemeleri daha fazlası anlamına geliyor: “Kimseden etkilenmediklerini hissediyorum.”
Yazarlar onlardan nefret etmeyi sever. İlk yazarlar onları toplamakta zorluk çekiyorlar. Yerleşik yazarların arkadaşlarıyla tanışmakta zorluk çekiyor, aynı yayıncıyı veya acenteleri paylaşan yazarlar ve bir bacak kazanan yeni gelenleri vaat ediyor.
Tanınmış kırılgan yayıncılık topluluğu bu konuda hemfikir gibi görünüyor: Blurb koleksiyonu, kitapların gerçek yazılmasından ve düzenlenmesinden zaman alan zaman alıcı, cesaret kırıcı ve bazen utanç verici bir süreçtir.
Ancak geçen haftaya kadar Quid Pro Quo Döngüsü kaçınılmaz olarak hissetti, bir kitabın tanıtımının önemli bir parçası ve kalabalık bir pazarda savaşma şansı.
Perşembe günü, Simon & Schuster'ın yayıncısı Sean Manning, Yayıncılar Haftası'ndaki bir makalede, evin amiral gemisi izlenimi olan yazarların diğer yazarlardan gelen geri bildirim sözleşmesini telafi edeceğini duyurdu.
Manning, “Kaçınılmaz olma girişimi kimsenin zamanı için iyi bir zaman değil.” Bununla birlikte, “yazarların meslektaşlığını” övdü, ancak “ensest ve olmayan ve olmayan bir edebi ekosistemle ticaretin genellikle yeteneklerle bağlantıları ödüllendirdiğini” belirtti.
Sektörde sulu dedikodu gibi haberler yayıldı ve bir dizi tepki verdi.
“Bulanıklığın bir bela olduğunu kabul ediyorum,” diye yazdı yazar Jami Attenberg bir e -Mail'de ve Manning'e atıfta bulundu. “Yazar arkadaşlarımın birçoğu harcadığımız zamandan şikayet ediyor!”
Manning şimdiye kadar bir röportajda, acentelerden, yazarlardan ve kitap satıcılarından düzinelerce destekleyici haber aldığını söyledi. Ancak, bu kararın edebi dünyayı nasıl etkileyeceği hakkında sorular var.
Uygunsuz davalar gerçekten kitap satmaya yardımcı oluyor mu?
Gerçek şu ki, kimse kesinlikle söyleyemez.
“İnanılmaz bir şekilde işe yarayıp yaramadığını bilmiyorum,” dedi Manning. “Anlatacak bir metrik yok.”
Minneapolis'te bir kitapçı olan Comma'nın sahibi Victoria Ford, “İlk tepkim, sonuçlanmanın hiç önemli olmadığıydı.” Bir kitabın arkasında veya sinek yapısının canlı bir açıklamasında, söz konusu yazarla kişisel bir ilişkisi olabilecek yerleşik bir yazarın birkaç vuruşuna güvenmek yerine kapsamlı bir özet okumayı tercih ederdi.
Ford şöyle devam etti: “Okuyuculara okuyucuların birkaç istisna dışında çok dikkat ettiklerini fark etmedim. Kesinlikle kitap sattım çünkü bir müşteri göz attı ve Ann Patchett'in bir kitap çalıştığını gördü. Okuyucular ona güveniyor. “
Yazarlar onlar hakkında nasıl soracaklar?
Tek kelimeyle, çatışmada. Sorular rahatsız edici, ancak doğru bulanıklık, okuyuculara bu kitaba dikkat etmeleri gerektiğini fark edebilir ve işaret edebilir.
“Dürüst olmak gerekirse, 30 yıllık kariyerimde kolay ya da stressiz olduğu zaman hiç olmadı,” diye yazdı “Kadınlar” ın yazarı Kristin Hannah. Diyerek şöyle devam etti: “Arkadaşınıza kendi arkadaşınızdan sormak zor ve birinden okuyucu olarak hayran olduğunuz, ancak kişisel olarak bilmediğiniz bir iyilik istemek daha da zor.”
“Usta Slave Kocası'nın Karısı” nı hazırlarken, Ilyon Woo, çalışmalarına hayran kaldığı ve kitabını okumasını ve onay sunmasını isteyen dokuz yazara kişisel mektuplar yazdı. Cevaplanan boşa harcanan talihsizlik “Feengottwriter” idi.
“Yazdığımda aklımın derin, karanlık bodrumundaydım” dedi. “Ve inanılmaz, kitabın dışındaki ilk yaşam belirtileri idi.”
“Usta Köle Kocası Karısı” Biyografi Pulitzer Ödülü'nü kazandı.
Tabii ki meyvesi olmayan birkaç soru vardı. Bu bölgeye uyan. Ve “Katlanır Evler” ay ışığı “Blurb için ya da Blurb için” gibi bir fiil olarak kayıt için. İlgili herkes için karmaşık bir sorudur.
Ve inanılmaz olduğunuzu nasıl hissediyorsun?
Attenberg'in romanı “Middlesteins” 2012'de çıktığında Jonathan Franzen, “kitabımın sadece yurtdışında değil, aynı zamanda yurtdışında değil, aynı zamanda yurtdışında da yararlı” olan “hikayesinin sanatına” övgüde bulundu. .
Son on yılda ileriye doğru ödemeye çalıştı, ancak son zamanlarda yeni bir roman üzerinde çalışırken katlanır bir mağara molasını açıklamak zorunda kaldı.
“Hepimiz yardımcı olmak istiyoruz, ama aynı zamanda meşgulüz” diye yazdı. “Bu gerçek bir argüman. Uzun vadeli çözümüm, bir yıl boyunca bir düzine kaç kitap olduğumdu. “
Hannah, şikayet söz konusu olduğunda arkadaşlarına geri ödeme yapmaya çalıştığını, ancak “son yıllarda devam etmek zorlaştığını” söyledi.
Okuyucular ilgileniyor mu?
İşte ne kadar çabanın inanılmaz olduğunu düşündüğünüzde üzücü bir gerçek: ortalama okuyucu için o kadar önemli olmayabilirler.
Pazar günü, 20 okuyucunun 18'i Indigo'daki gayri resmi bir ankette, NJ, Short Hills, NJ'deki bir kitapçı, bir bulanıklık hakkında hiçbir fikrim sordu.
Ceket üzerindeki hapishaneye dayalı kitaplar seçip seçmedikleri sorulduğunda, Jacly Tuedino (29) şunları söyledi: “Ben şahsen yapmıyorum. Özete bakıyorum. “
86 yaşındaki Sylvia Costlow, David Baldacci veya Daniel Silva'nın övgüsünün onu fark edeceğini söyledi; Aksi takdirde kendi görüşlerini oluşturur. 59 yaşındaki kızı Elaine Graef kabul etti: “Çevrimiçi olarak çok satın alıyorum ve diğer okuyucuların bir kitap hakkında ne söylediğinden eminim.”
24 yaşındaki Charles Han ve Joanna Baltazar (23), kitapların önündeki alıntılar için doğru terimi öğrendiklerinde fantezi bölümünde sörf yapıyorlar. Bu alıntılara dikkat ediyor musunuz? “Hayır,” dedi Baltazar. “Asla,” diye kabul etti Han.
67 yaşında bir “Star Trek” hayranı olan Kevin Miller, sadece William Shatner'ın bir kitabı savunması durumunda not edeceğini söyledi.
70'lerde olan Sharon Smith, “Diğer yazarların görüşüne sahip olmak istiyorum,” dedi. Ama ekledi, diğer okuyucuların incelemeleri daha fazlası anlamına geliyor: “Kimseden etkilenmediklerini hissediyorum.”