amerikali
Üye
İşte sık sık duymayacağınız bazı yazma tavsiyeleri: Bir kedi alın. Elbette, salyası akan bir it, yeni en iyi arkadaşınız olabilir, ancak kararlı bir kedi ilham perisi olma potansiyeline sahiptir. Poppy adlı duygulu bir kediye ve kedilerin bolca sağladığı huzur ve haysiyete şükran borcu olan Kanadalı gerilim yazarı Shari Lapena’dan alın.
Lapena, “Yazdığım her kitap için minnettarlığıma onları da dahil ettim” dedi. Eski bir avukat ve İngilizce öğretmeni olan en son çok satan kitabı Herkes Burada Yalan Söylüyor: “Ve nihayet, ailem sayesinde, emekli olmuş ve artık ofisime gelmeyen kedi Poppy bile.” 2021 romanı Not a Happy Family’de benzer bir satır. 2020’de vizyona giren “The End of Her”de Lapena, Poppy’ye olan beğenisini bir başka boyuta taşıyarak “Bunu sensiz yapamam” diyerek (O sözlerine eşi ve çocuklarına da yer verdi.)
Lapena, Poppy’nin asıl sahibinin, “gerçekten hoşuma giden” mücadele eden bir şair olduğunu söyledi. “Annelerinin adı Daisy olduğu için bütün kedilere çiçeklerin adını verdi.” Yeni bir eve yerleşen birçok inatçı kedi gibi, Poppy de vakit geçirmek için en sevdiği yeri çabucak seçti. Lapena yazarken oturduğu sandalyeydi. (Daha önce bir kediyle yaşadıysanız, bu sizi şaşırtmayacaktır.) Lapena, “Kahve almak için her kalktığımda, kalkıp sandalyeme oturdu ve ben de onu kaldırıp koymak zorunda kaldım. onu aşağı.” sırtını yatağa dayadı. Öyle bir noktaya geldi ki gidip aynı ofis koltuğunu aldım.”
Çift, üç kitabın doğumu sırasında yan yana barış içinde yaşadı. Lapena ve ailesi Toronto’dan şehrin dışındaki bir çiftliğe taşındığında, Poppy iki yeni taht dikti: biri yazma sürecinin duyabileceği mesafedeki bir yatağın üzerine, diğeri ise Lapena’nın yazıcısını sakladığı masanın altına.
Kediler 15 dakikalığına ünlü olma zahmetine katlanabilseydi, Poppy’nin “röportajı” İngiliz polisiye yazarı Cara Hunter’ın kedisi Puddy ile olurdu. Konuşmalarından alıntılar, Hunter’ın haber bülteninde yayınlandı ve burada Poppy’nin “Nibbles adında havalı bir fare oyuncağı” olduğu ve en sevdiği ikramların PartyMix adlı “nefis şeyler” olduğu ortaya çıktı. Ayrıca takma adları Popster, Popsy ve Poptart’tı (“Bundan pek emin değilim,” diye itiraf etti, “ama hiçbir şey söylemedim”).
Lapena, Mart ayında Poppy’nin 13 yaşında “belirgin bir sebep olmaksızın büyük organ yetmezliğinden” öldüğünü söyledi. “Biraz şok oldu. Bir kitap yazarken kediler büyük bir rahatlıktır. Yalnız başına oturduğun birçok saat var. Poppy benim için bir ilham kaynağıydı.”
Poppy’nin adı son teşekkür sayfasında görünecek. Bundan sonra Lapena, “Başka bir kedi almam gerekebilir” dedi. “Sanırım artık hazırım.”
Elisabeth Egan, kitap inceleme editörü ve A Window Opens’ın yazarıdır.
Lapena, “Yazdığım her kitap için minnettarlığıma onları da dahil ettim” dedi. Eski bir avukat ve İngilizce öğretmeni olan en son çok satan kitabı Herkes Burada Yalan Söylüyor: “Ve nihayet, ailem sayesinde, emekli olmuş ve artık ofisime gelmeyen kedi Poppy bile.” 2021 romanı Not a Happy Family’de benzer bir satır. 2020’de vizyona giren “The End of Her”de Lapena, Poppy’ye olan beğenisini bir başka boyuta taşıyarak “Bunu sensiz yapamam” diyerek (O sözlerine eşi ve çocuklarına da yer verdi.)
Lapena, Poppy’nin asıl sahibinin, “gerçekten hoşuma giden” mücadele eden bir şair olduğunu söyledi. “Annelerinin adı Daisy olduğu için bütün kedilere çiçeklerin adını verdi.” Yeni bir eve yerleşen birçok inatçı kedi gibi, Poppy de vakit geçirmek için en sevdiği yeri çabucak seçti. Lapena yazarken oturduğu sandalyeydi. (Daha önce bir kediyle yaşadıysanız, bu sizi şaşırtmayacaktır.) Lapena, “Kahve almak için her kalktığımda, kalkıp sandalyeme oturdu ve ben de onu kaldırıp koymak zorunda kaldım. onu aşağı.” sırtını yatağa dayadı. Öyle bir noktaya geldi ki gidip aynı ofis koltuğunu aldım.”
Çift, üç kitabın doğumu sırasında yan yana barış içinde yaşadı. Lapena ve ailesi Toronto’dan şehrin dışındaki bir çiftliğe taşındığında, Poppy iki yeni taht dikti: biri yazma sürecinin duyabileceği mesafedeki bir yatağın üzerine, diğeri ise Lapena’nın yazıcısını sakladığı masanın altına.
Kediler 15 dakikalığına ünlü olma zahmetine katlanabilseydi, Poppy’nin “röportajı” İngiliz polisiye yazarı Cara Hunter’ın kedisi Puddy ile olurdu. Konuşmalarından alıntılar, Hunter’ın haber bülteninde yayınlandı ve burada Poppy’nin “Nibbles adında havalı bir fare oyuncağı” olduğu ve en sevdiği ikramların PartyMix adlı “nefis şeyler” olduğu ortaya çıktı. Ayrıca takma adları Popster, Popsy ve Poptart’tı (“Bundan pek emin değilim,” diye itiraf etti, “ama hiçbir şey söylemedim”).
Lapena, Mart ayında Poppy’nin 13 yaşında “belirgin bir sebep olmaksızın büyük organ yetmezliğinden” öldüğünü söyledi. “Biraz şok oldu. Bir kitap yazarken kediler büyük bir rahatlıktır. Yalnız başına oturduğun birçok saat var. Poppy benim için bir ilham kaynağıydı.”
Poppy’nin adı son teşekkür sayfasında görünecek. Bundan sonra Lapena, “Başka bir kedi almam gerekebilir” dedi. “Sanırım artık hazırım.”
Elisabeth Egan, kitap inceleme editörü ve A Window Opens’ın yazarıdır.