dunyadan
Aktif Üye
Gizli Halk: Müzik queer kültürünü kenardan ana akıma nasıl taşıdı?Jon Savage tarafından
Destansı punk tarihinin yazarı Jon Savage, 1955'te rock döneminin başlangıcından 1979'da Pop Müzik ve Gay Life'ın çift hikayesi, sondan daha uzun bir inceleme ile Disko'dan Sonbahar'a geri dönüyor. 1979 disko uçları. MTV ve AIDS'den kısa bir süre önce. “Gizli Halk” daki niyeti, eşcinsel müzisyenlerin ve izleyicilerin ana akımı nasıl etkilediğini göstermektir, ancak çoğu zaman bağlantılar ima edilir.
Gay veya biseksüel müzisyenlerin cep biyografilerini Little Richard, Johnnie Ray, Joe Meek, Lou Reed, David Bowie, Dusty Springfield, Janis Joplin, Janis, Jobrith, Tom Robinson ve Sylvester alıyoruz. Ama karakterlerin hayatında eşcinsel olmayan veya müzisyen olmayan uzun geziler de var: Elvis Presley, James Dean, Andy Warhol, Rock Hudson, Bette Midler, Joe Orton, Donna Summer, Grace Jones, New York Bebek ve Die Bee Gees.
Varlığınız genellikle kafa karıştırıcıdır. Presley'in çekiciliği milyonlarca genç kıza çok odaklandı ve sadece eşcinsel erkeklere teğet. Dean, Hudson ve Orton'un, Orton'un senaryosunun The Beatles tarafından reddedilmesini saymadıkları sürece pop müzikle hiçbir ilgisi yoktur. Bu insanlar hakkında okumak kesinlikle ilginç, ancak tez ile ilişkiniz zor. (Büyük Britanya'da ve çok İngilizlerde ilk kez yayınlanan kitabın başlangıçta bölünmesi: “LGBTQ direnci popüler mesajlaşmayı nasıl açıklayabilir (1955-1979).)
Susan'a giderken, ünlü bir makale “” Kampı “notunda özetlenen” Kamp “notları:” Kamp, üç milyon tüyten bir elbiseyle koşan bir kadın. ” Ancak yeni keşfedilen bir albüm “Susan Sonontag Sings Lotte Lenya” olmadıkça, müziğin ana akım kültür üzerindeki eşcinsel etkisine sahip olmayı vaat eden bir kitap için özellikle alakalı değil.
Destansı punk tarihinin yazarı Jon Savage, 1955'te rock döneminin başlangıcından 1979'da Pop Müzik ve Gay Life'ın çift hikayesi, sondan daha uzun bir inceleme ile Disko'dan Sonbahar'a geri dönüyor. 1979 disko uçları. MTV ve AIDS'den kısa bir süre önce. “Gizli Halk” daki niyeti, eşcinsel müzisyenlerin ve izleyicilerin ana akımı nasıl etkilediğini göstermektir, ancak çoğu zaman bağlantılar ima edilir.
Gay veya biseksüel müzisyenlerin cep biyografilerini Little Richard, Johnnie Ray, Joe Meek, Lou Reed, David Bowie, Dusty Springfield, Janis Joplin, Janis, Jobrith, Tom Robinson ve Sylvester alıyoruz. Ama karakterlerin hayatında eşcinsel olmayan veya müzisyen olmayan uzun geziler de var: Elvis Presley, James Dean, Andy Warhol, Rock Hudson, Bette Midler, Joe Orton, Donna Summer, Grace Jones, New York Bebek ve Die Bee Gees.
Varlığınız genellikle kafa karıştırıcıdır. Presley'in çekiciliği milyonlarca genç kıza çok odaklandı ve sadece eşcinsel erkeklere teğet. Dean, Hudson ve Orton'un, Orton'un senaryosunun The Beatles tarafından reddedilmesini saymadıkları sürece pop müzikle hiçbir ilgisi yoktur. Bu insanlar hakkında okumak kesinlikle ilginç, ancak tez ile ilişkiniz zor. (Büyük Britanya'da ve çok İngilizlerde ilk kez yayınlanan kitabın başlangıçta bölünmesi: “LGBTQ direnci popüler mesajlaşmayı nasıl açıklayabilir (1955-1979).)
Susan'a giderken, ünlü bir makale “” Kampı “notunda özetlenen” Kamp “notları:” Kamp, üç milyon tüyten bir elbiseyle koşan bir kadın. ” Ancak yeni keşfedilen bir albüm “Susan Sonontag Sings Lotte Lenya” olmadıkça, müziğin ana akım kültür üzerindeki eşcinsel etkisine sahip olmayı vaat eden bir kitap için özellikle alakalı değil.