amerikali
Aktif Üye
Ancak NPR'nin ilk on yılından önce, siyasi, sosyo -ekonomik ve ırkçı çeşitlilik eksikliği açıktı. Oney, “NPR arketipi genç, örgü, üst orta sınıf, politik olarak liberal, sanatsal olarak maceracı ve tipik olarak beyaz aldı.” Sıkışık işleme standlarında, çalışanlar kokain çizgileri kesti ve Trysten'i taşıdılar.
Oney, özgür ruhlu kültürü kutluyor, ancak bir NPR olarak olgunlaşıyordu, kültürün kör noktaları acı verici bir şekilde belirginleşti. En belirgin olanı cins. “Havada”, 1987 yılında NPR News'in Direktörü olarak işe alınan Adam Clayton Powell III'ü ve farklı bir süre içinde Juan Williams ve Juan Williams ve Juan Williams ve Juan Williams ve ve Juan Williams'ın ve Hispanik gazetecilerin kızgınlığının iyileşmesinin birçok tarafına ayrılmıştır. Diğer zamanlarda siyahta, Mros Klastiker'da.
Williams, Fox News'teki Bill O'Reilly'yi, liberal öfkeyi memnun eden uçuş sırasında geleneksel Müslüman kıyafetlerinde uçak yolcularını nasıl gördüğünü “gergin” hissettiğini açıklamıştı. Ancak rastgele deşarjı sadece alevleri büktü. Dış hukuk firması tarafından yapılan bir soruşturma, Williams'ın serbest bırakma için çok az neden aldığını ve NPRS'nin en iyi mesajlarının istifasına yol açtığını gösterdi. Daha sonra, skandal taşmış gibi göründüğünde, doğru provokatör James O'Keefe, NPR'nin muhafazakarlara çarptığı gizli kamera videosu yayınladı. Haberler'ın eski dijital müdürü CEO Vivian Schiller zorlandı.
Juan Williams'ın çöküşü, Oneyey'i yazıyor, “muhtemelen 21. yüzyılın – kültürel savaşlar olan Amerika'yı tanımlayacak çatışmanın açılış savaşıydı”. 2011 yılına kadar NPR, Barack Obama gibi müttefikler tarafından bile kavruldu – şimdi de Trump ile alay ettiği Beyaz Saray'ın kötü şöhretli bir muhabir yemeğinde.
İkinci bir kör nokta eskidir. “Boomer” kelimesi kitapta sadece bir kez görünse de, NPR'nin devam eden savaşları, kurucu kohortuyla benzersiz kimliğinden geliyor. Bir “kolektivist zihniyet” ve bir kolej radyo duyarlılığı, Oney'in açıkladığı gibi, yönetilmesi özellikle zor bir şekilde vardır: “Liderlik satışlarıyla rahatsız olan işlevsiz bir aileden daha az bir iş. Onay, ilk günlerinde NPR'yi “ilgili bir çocuk” ile “omuzdaki bir çip” ile karşılaştırır. Bu büyüleyici olabilir, ama şimdi çocuk yoldan çekilmeyen bir yaşlılar.
Oney, özgür ruhlu kültürü kutluyor, ancak bir NPR olarak olgunlaşıyordu, kültürün kör noktaları acı verici bir şekilde belirginleşti. En belirgin olanı cins. “Havada”, 1987 yılında NPR News'in Direktörü olarak işe alınan Adam Clayton Powell III'ü ve farklı bir süre içinde Juan Williams ve Juan Williams ve Juan Williams ve Juan Williams ve ve Juan Williams'ın ve Hispanik gazetecilerin kızgınlığının iyileşmesinin birçok tarafına ayrılmıştır. Diğer zamanlarda siyahta, Mros Klastiker'da.
Williams, Fox News'teki Bill O'Reilly'yi, liberal öfkeyi memnun eden uçuş sırasında geleneksel Müslüman kıyafetlerinde uçak yolcularını nasıl gördüğünü “gergin” hissettiğini açıklamıştı. Ancak rastgele deşarjı sadece alevleri büktü. Dış hukuk firması tarafından yapılan bir soruşturma, Williams'ın serbest bırakma için çok az neden aldığını ve NPRS'nin en iyi mesajlarının istifasına yol açtığını gösterdi. Daha sonra, skandal taşmış gibi göründüğünde, doğru provokatör James O'Keefe, NPR'nin muhafazakarlara çarptığı gizli kamera videosu yayınladı. Haberler'ın eski dijital müdürü CEO Vivian Schiller zorlandı.
Juan Williams'ın çöküşü, Oneyey'i yazıyor, “muhtemelen 21. yüzyılın – kültürel savaşlar olan Amerika'yı tanımlayacak çatışmanın açılış savaşıydı”. 2011 yılına kadar NPR, Barack Obama gibi müttefikler tarafından bile kavruldu – şimdi de Trump ile alay ettiği Beyaz Saray'ın kötü şöhretli bir muhabir yemeğinde.
İkinci bir kör nokta eskidir. “Boomer” kelimesi kitapta sadece bir kez görünse de, NPR'nin devam eden savaşları, kurucu kohortuyla benzersiz kimliğinden geliyor. Bir “kolektivist zihniyet” ve bir kolej radyo duyarlılığı, Oney'in açıkladığı gibi, yönetilmesi özellikle zor bir şekilde vardır: “Liderlik satışlarıyla rahatsız olan işlevsiz bir aileden daha az bir iş. Onay, ilk günlerinde NPR'yi “ilgili bir çocuk” ile “omuzdaki bir çip” ile karşılaştırır. Bu büyüleyici olabilir, ama şimdi çocuk yoldan çekilmeyen bir yaşlılar.